by Himalaya Master

Opracowanie to zawiera zarys Âżyciorysu wielkiego MĂŞdrca i Ĺ’wiĂŞtego Indii oraz czêœæ z Jego drogocennych klejnotów nauk przekazywanych adeptom praktykujÂącym w ochronie Jego imienia. Ĺ’irdi Sai Baba uwaÂżany jest powszechnie za pierwszÂą inkarnacjĂŞ Adwentu Pana w postaci troistej inkarnacji Sai Awatara.

---

Sai MaharadŸ powiedzia³:

„ChociaÂż Ja jestem tutaj,
a ty za siedmioma morzami,
Cokolwiek tam uczynisz,
natychmiast bĂŞdĂŞ wiedziaÂł.
Gdziekolwiek siĂŞ udasz,
zawsze jestem z tobÂą.
Mieszkam w twoim sercu,
jestem wewnÂątrz ciebie.

Zawsze kÂłaniaj siĂŞ Mnie,
który jestem w twoim sercu.
Wiedz, Âże mieszkam równieÂż
w sercach wszystkich stworzeñ.
Tak w Twoim domu,
na jego progu, jak i na drogach.
Czy to jest owad, mrówka, ryba czy ptak,
zwierzĂŞ, pies czy Ĺ“winia,
w nich wszystkich pozostajĂŞ na zawsze
 i wszystkoϾ tĂŞ Ja przenikam.

Nie uwaÂżaj siĂŞ za
oddzielnego ode Mnie;
Jesteœmy jednoœci¹
B³ogos³awiony, kto uœwiadomi sobie tê Prawdê!

Œri Baba Sainath MaharadŸ
Ĺ’irdi Sai Baba

Œwiêta Obecnoœæ:
Pir Avaliya Szirdi Sai Baba

Kim jest Szirdi Sai Baba, przez joginów rozpoznawany jako czcigodny Ĺ’ri Sainatha Dattatreya, a przez sufich jako Pir Avaliya (Aulija). Suficki termin Sain oznacza Bo¿¹ EsencjĂŞ, BoskÂą IstotĂŞ, a takÂże DoskonaÂłoϾ. SÂłowo Baba oznacza tyle co Ojciec, Dusza duszy, a takÂże kogoĹ“ starszego i szanowanego.

Szirdi Sai Baba urodziÂł siĂŞ w roku 1838, dokÂładnie w dniu 27 wrzeĹ“nia, który to dzieñ jest Jego Dniem Urodzin, co miaÂło miejsce we wsi Pathri w indyjskim stanie Marathwada w okrĂŞgu Nizam. Jego przyjĹ“cie zostaÂło zapowiedziane jako przyjĹ“cie Pana Ĺ’iwy, który - jako ÎĹ“wara - rzekÂł do Dewagiriammy, przyszÂłej matki Sai Baby: "Jestem niezmiernie zadowolony z twojego oddania, UrodzĂŞ siĂŞ jako trzecie twoje dziecko".

Sai Baba nie byÂł wychowywany przez wÂłasnych rodziców, co bywa typowe dla natury mistyczno- Ĺ“iwaickiej. Ojciec Sai Baby, Gan-gabhawadya rozwin¹³ poczucie caÂłkowitego nieprzywiÂązania i wyrzeczenia i pomimo posiadania dziecka zdecydowaÂł siĂŞ odejϾ do lasu na odosobnienie, Dewagiriamma, która traktowaÂła swego mĂŞÂża jak Boga, zdecydowaÂła siĂŞ pójϾ za nim opuszczajÂąc dziecko, którego wÂłaĹ“ciwie nie byÂło juÂż jak zabraæ, gdyÂż decyzja ojca byÂła bardzo nagÂła i natychmiastowa w skutkach, podjĂŞta w polu, tuÂż po urodzeniu dziecka. Rodzice jednakÂże, wiedli ascetyczny Âżywot do koñca swoich dni.

W tej samej wiosce mieszkaÂł suficki fakir, który zaopiekowaÂł siĂŞ maÂłym dzieckiem i przez pierwsze lata wychowywaÂł je w swoim domu. ChÂłopiec ÂżyÂł w domu Fakir Baby w latach 1838-1842. Potem fakir zmarÂł, a jego Âżona zaÂłamaÂła siĂŞ za nim z Âżalu. Adoptowane dziecko sprawiaÂło pewne szczególne kÂłopoty. Czterolatek udawaÂł siĂŞ do meczetu i Ĺ“piewaÂł tam pieĹ“ni hinduskie, zaĹ“ w Ĺ“wiÂątyni Rama powtarzaÂł modlitwy muzuÂłmañskie. IrytowaÂło to obie spoÂłecznoĹ“ci, które nie darzyÂły siĂŞ sympatiÂą.

MaÂły Sai zwykÂł byÂł odwiedzaæ Ĺ“wiÂątyniĂŞ hinduskÂą kultu Pana Rama i Ĺ“piewaæ tam pieĹ“ni sÂławiÂące Boga zaczerpniĂŞte z tradycji muzuÂłmañskiej. ZwykÂł byÂł gÂłosiæ; „Mein Allah Hu!”, co znaczy "Jestem Bogiem", oraz "Allah Malik Hai" oznaczajÂące tyle, co stwierdzenie, iÂż "Allah jest najwyÂższym Panem". W taki to sposób gÂłosiÂł Âżywego i obecnego Boga w wieku przedszkolnym.

Kiedy Sai wchodziÂł do meczetu, do Ĺ“wiÂątyni muzuÂłmanów, napominaÂł ich: "Rama jest Bogiem", "Ĺ’iwa jest Allahem". Dla wszystkich ludzi Jego zachowanie byÂło nie lada zagadkÂą i kÂłopotem.


Aœrama Guru Wenkuœa i Pir Yasinmia

ÂŻona Fakir Baby oddaÂła chÂłopca do AĹ“ramu Czcigodnego Guru WenkuĹ“a, który byÂł wielce uczonym i duchowym czÂłowiekiem w okolicy. ChÂłopiec pozostaÂł w AĹ“ramie WenkuĹ“a przez dwanaĹ“cie lat (1842-54), co stanowi peÂłen cykl edukacji duchowej w tradycjach Wschodu. Potem opuĹ“ciÂł rodzinne okolice przy³¹czajÂąc siĂŞ do innego sufickiego fakira (cudotwórcy) i aÂż do ukoñczenia okoÂło trzydziestego roku Âżycia przebywaÂł w okolicy Paithan-Auranga-bad w towarzystwie znamienitych duchowych istnoĹ“ci. Zatem od szesnastego roku Âżycia przechodziÂł swój mistyczny, suficki i jogiczny trening duchowy.

Niektóre ŸródÂła podajÂą, iÂż ten drugi okres studiów i praktyk trwaÂł aÂż 22 lata, to jest do 36 roku Âżycia, co oznacza peÂłen wedyjski cykl, znany teÂż jako lata przebudzenia, budhi. W ciÂągu tych lat otrzymywaÂł przekazy i duchowe instrukcje od swego wielkiego Nauczyciela zwanego Fakir Bade Baba, a takÂże Pir Aulija Fakir Baba, który w krĂŞgach sufickich byÂł znany jako Fakir Pir Mohammad Yasinmia. U tego swojego Mistrza Duchowego pobieraÂł instrukcje duchowych nauk takÂże przez okres lat dwunastu, ciÂągle z nim przebywajÂąc i jemu sÂłu¿¹c - zgodnie z sufickÂą tradycjÂą duchowego nauczania.

Mamy wiĂŞc dwóch wielkich duchowych mentorów Sai Baby, którzy wprowadzali Go na duchowÂą drogĂŞ rozwoju: Guru WenkuĹ“a w zakresie jogi szkoÂły KartabhadŸa oraz Pir Mohammad Yasinmia w zakresie edukacji sufickiej.


Zarys Boskiej Dzia³alnoœci

Od 1868 roku (a wiĂŞc od trzydziestego roku Âżycia), aÂż do odejĹ“cia w Mahāsamadhi (15 paŸdziernika 1918 r.) przebywaÂł w Shirdi (wÂłaĹ“ciwie czytaj Ĺ’irdi). TrwaÂło to okrÂągÂłych 50 lat! Gdy Sai Baba przybyÂł do Shirdi, byÂł mÂłodzieñcem trzydziestoletnim, wyglÂądaÂł na lat 25-30. Tak pamiĂŞtajÂą Go Ĺ“wiadkowie ówczesnych wydarzeñ. WstrzemiêŸliwoϾ i wyrzeczenie byÂło tym, co ksztaÂłtowaÂło Jego charakter. Tapas (ÂżarliwoϾ wyrzeczenia) to podstawa jego duchowej dyscypliny i kultury moralnej.

W Shirdi Baba zwykÂł byÂł rozmawiaæ z ludŸmi do niego przybywajÂącymi, udzielaæ im rad dotyczÂących ich problemów, oraz dodawaæ otuchy i pocieszenia w kÂłopotliwych sprawach. Tym sposobem dziaÂłalnoϾ Sai Baby staÂła siĂŞ znana w caÂłym kraju.

Jako MĂŞdrzec (DŸñani) i uosobienie Boskiej Esencji (Æintamani), zostaÂł Sai Baba rozpoznany i ogÂłoszony w latach 1878-79. Wtedy teÂż pojawili siĂŞ Jego pierwsi uczniowie, którzy przyjĂŞli Go za swego Sadguru - duchowy ideaÂł i cel Âżycia. OdtÂąd Sai Baba zacz¹³ byæ coraz powszechniej uznawany za MĂŞdrca i BoskÂą EsencjĂŞ, tak przez wyznawców hinduistycznej tradycji duchowej, jak i przez zwolenników tradycji muzuÂłmañskiej. Wszyscy wokóÂł upatrywali w nim swojego Ĺ’WIĂŠTEGO.

Roztopienie w Ĺ“wietlistej ekstazie, samadhi, miaÂło miejsce w 1885 roku, gdy Baba wszedÂł w trzydniowe odosobnienie. Jego ciaÂło pilnowane przez przyjaciela pozostawaÂło na ziemi. Duch odszedÂł na trzy dni do swej wÂłasnej sfery, do Niebios. Ekstaza taka jest zawsze wtajemniczeniem w Boskie ÂŻycie, to darĹ“an (widzenie) jakie Bóg udziela czasem swoim Ĺ’wiĂŞtym. Takie samo doĹ“wiadczenie przeszedÂł Jezus w czasie Ĺ“mierci, takÂże przez okres trzech dni.

WieĹ“niacy z okolicy uwaÂżali Sai BabĂŞ za szalonego fakira-cudotwórcĂŞ. Przychodzili do Niego po porady, gdy byÂło zagroÂżone ich zdrowie bÂądŸ Âżycie. Baba leczyÂł gorÂączki, febry, dolegliwoĹ“ci Âżo³¹dkowe i wiele innych chorób. Z poczÂątku Sai Baba dawaÂł potrzebujÂącym rozmaite lekarstwa przygotowane wedÂług receptur sufickich. PóŸniej rozpocz¹³ dawanie Udi (popioÂłu) ze swego Dhu-ni (Ĺ“wiĂŞtego ognia), który paliÂł i ciÂągle podtrzymywaÂł. Palenie Ĺ“wiĂŞtego ognia to swoisty rytuaÂł Sai Baby oparty na staroperskiej i starowedyjskiej tradycji duchowej.

W 1892 roku Baba uczyniÂł cud zapalenia lamp oliwnych, gdzie z braku oleju, którego nikt nie chciaÂł na ten cel ofiarowaæ, uÂżyÂł wody. Lampy zapÂłonĂŞÂły, woda zamieniÂła siĂŞ w olej. MiaÂło to miejsce w masdÂżid (meczecie), w lokalnej Ĺ“wiÂątyni muzuÂłmañskiej.

W 1908 roku zbudowana zostaÂła pierwsza WADA - budynek dla odwiedzajÂących Sai pielgrzymów, oczywiĹ“cie w Shirdi. Od 1909 roku powstaÂła kongregacja wielbicieli Sai Baby. RozpoczĂŞÂły siĂŞ wspólne, grupowe naboÂżeñstwa (pudŸa) ku czci tego wielkiego Ĺ“wiĂŞtego. Tradycyjnie bowiem, siddhowie (fakirzy)-cudotwórcy - posiadajÂący boskÂą, nadprzyrodzonÂą moc, sÂą w Indii obiektem czci i kultu religijnego, podobnie jak ma to miejsce w innych tradycjach i religiach. Na owe zgromadzenia uczĂŞszczali zarówno muzuÂłmanie jak i hindusi, miaÂły one bardzo ekumeniczny dla tych religii wydŸwiĂŞk, gdyÂż Baba byÂł wychowankiem zarówno hinduskiego Guru jak i muzuÂłmañskiego Sufiego.

W tym samym, tj, 1909 roku, Sai Baba zostaÂł odwiedzony przez swego nauczyciela sufickiego, przez Fakir Pir Mohammad Yasinmia, który byÂł gÂłowÂą i mistrzem Sufickiego Zakonu Fakirów i Derwiszy, a u którego przecieÂż Sai Baba pobieraÂł nauki przez okrÂągÂłe dwanaĹ“cie lat. Wielka przyjaŸñ istniaÂła pomiĂŞdzy BabÂą, a Pirem - jego przecieÂż duchowym Mistrzem i Przewodnikiem (Guru). WiêŸ pomiĂŞdzy guru (przewodnikiem duchowym), a czela (uczniem) jest jedynÂą nierozerwalnÂą wiĂŞziÂą czystej sympatii. PoczÂąwszy od 1910 roku, dokÂładnie zaĹ“ od wieczoru w dniu 10 lutego tego roku, rozpoczĂŞto praktykowanie nocnych naboÂżeñstw, tzw. SzedŸ Aarati, w kaÂżdÂą co drugÂą noc. W 1911 r. ukoñczono budowĂŞ drugiego domu dla pielgrzymów odwiedzajÂących BabĂŞ. Duchowy kult zacz¹³, dziĂŞki poparciu uczniów ze sfer rzÂądowych i arystokratycznych, nabieraæ rozmachu i prĂŞÂżnie siĂŞ rozwijaæ.

Shirdi Sai Baba w momencie odejĹ“cia w mahāsamadhi miaÂł za sobÂą dÂługie, 80-cio letnie Âżycie  peÂłne wyrzeczenia, modlitwy i medytacji. JednoczyÂł w duchu dwie religie: islam i hinduizm. Czêœæ muzuÂłmanów byÂła mu przeciwna, chociaÂż Jego dziaÂłalnoϾ miaÂła znamiona pracy sufickiego mistrza duchowego, co dla islamu powinno byæ Ĺ“wiĂŞte.

Po Jego Ĺ“mierci liczba wielbicieli zaczĂŞÂła gwaÂłtownie wzrastaæ. Czciciele tego Ĺ“wiĂŞtego siddha (cudotwórcy) pochodzili ze wszystkich ras, wyznañ i religii. Trafiali siĂŞ nawet ateiĹ“ci! Pomimo kolorowej róÂżnorodnoĹ“ci, po³¹czyÂła ich jedna wiara w Sai BabĂŞ. Po dziĹ“ dzieñ jest to jedyny kult religijny Indii dotowany z funduszy rzÂądowych.


Suficki Pir Guru Sai Baby!

O swoim guru, nauczycielu i mistrzu sufickim, Sai Baba wspominaÂł nastĂŞpujÂąco: "ByÂłem z Nim przez 12-cie lat. Bardzo rzadko moÂżna spotkaæ osobĂŞ takÂą jak mój guru. ByÂł wielkim duchowym mistrzem - Aulija (Awalija), uosobieniem miÂłoĹ“ci i delikatnoĹ“ci. ByÂł peÂłen bÂłogoĹ“ci, zawsze w najwyÂższej ekstazie modlitwy i medytacji. ByÂł samÂą mÂądroĹ“ciÂą wolnÂą od wszelkich po¿¹dañ. SzkoÂła instrukcji mojego guru wielce mnie pociÂągnĂŞÂła. PrzestaÂłem tĂŞskniæ za rodzinnym domem, rozpadÂły siĂŞ wiĂŞzy przywiÂązañ, aÂż zapomniaÂłem o wszystkim, nawet o gÂłodzie i pragnieniu. On staÂł siĂŞ dla mnie wszystkim: domem, matkÂą i ojcem. Niczego ode mnie nie oczekiwaÂł z wyjÂątkiem niezÂłomnej wiary (Ĺ“raddha, yaqin) i cierpliwoĹ“ci po³¹czonej z odwagÂą (sahan, sabur), Wskutek tego, zawsze mnie ochraniaÂł, bez wzglĂŞdu na to, czy byÂł blisko czy teÂż daleko. ByÂłem caÂłkowicie Jemu oddany, nigdy nie czuÂłem siĂŞ od niego w jakikolwiek sposób oddzielony. Wszystko to czym jestem jest skutkiem mojego oddania i sÂłuÂżby dla mojego guru. Nie musiaÂłem u nikogo wiĂŞcej szukaæ kierownictwa duchowego.”

Nie naleÂży siĂŞ dziwiæ, Âże duchowym nauczycielem (pirem, guru) Sai Baby byÂł Sufi. Wielokrotnie tak bywaÂło w historii Ĺ“wiĂŞtych, Âże uczeñ z jednej religii miaÂł nauczyciela duchowego z innej religii. PrzykÂładem jest chociaÂżby MojÂżesz - ÂŻyd, który duchowÂą edukacjĂŞ otrzymaÂł od kapÂłana Madianitów, który byÂł teÂż sufickim mistrzem. TakÂże Jezus, teÂż ÂŻyd, który duchowÂą edukacjĂŞ przeszedÂł u kapÂłanów Egiptu, Chaldei i Indii. Ĺ’wiĂŞtoϾ jeĹ“li prawdziwa, jest ponad religijnymi systemami, acz jednoczeĹ“nie szanuje je wszystkie. Jest to naukÂą tak jogi, jak i sufi. Wielu hinduskich swamich byÂło uczniami sufickich pirów i odwrotnie.

Sam Sai Baba swojego nauczyciela czêsto obdarza³ tytu³em Ro-szan Szah Mia. S³owo "Roszan", to Œwiat³oœæ i Wiedza, tak¿e Œwiat³o Inteligencji. Roszan Szah to Pan Wiedzy lub Dusza Wszechœwiata, rzadko u¿ywany i bardzo wielki tytu³ pochodz¹cy z tak zwanego wy¿szego Zakonu Œwiêtych Bo¿ych.

Sai Baba przekazaÂł z nauk sufickich takÂą mÂądroϾ o Modlitwie: „Módl siĂŞ do Boga w taki sposób, aby mieæ uczucie, Âże patrzysz na Niego, a jeĹ“li tego nie potrafisz, wtedy miej uczucie, jak gdyby to On patrzyÂł na ciebie.”

Silsilia, duchowa sukcesja Zakonu Fakirów, z którego pochodziÂł nauczyciel Sai i w którym On sam zostaÂł Mistrzem, siĂŞga przynajmniej do Abu Haszim Uthman Szarika z Kufy, który ÂżyÂł w VIII wieku naszej ery. Obecnie jest to miejscowoϾ na terytorium Iraku. Postaæ Sufiego Uthman Szarika jest po dziĹ“ dzieñ patronem aspirantów praktykujÂących wstrzemiêŸliwoϾ (tapah), a trwa to przynajmniej od IX-X wieku naszej ery. Ruch Suficki przeÂżyÂł swój renesans wÂłaĹ“nie w miastach Kufa i Basra (obecnie Irak) i stamtÂąd na nowo rozprzestrzeniÂł siĂŞ w Ĺ“wiecie zdominowanym przez religiĂŞ islamu.

Szirdi Sai Baba byÂł doskonale zapoznany z naukÂą i praktykÂą sufickich szejków z takich Zakonów jak: Qadaria, Czistia, Suhrawardia oraz Naqszibandi. Sai, podczas przyrzÂądzania prasadam, ofiarnego pokarmu rytualnego w tradycji hinduistycznej, powtarzaÂł suficka wasifĂŞ (Ĺ“wiĂŞte imiĂŞ) Allah Malik (Bóg jest Królem). SÂłu¿¹cy i zarazem najwierniejszy uczeñ Sai uwaÂżaÂł Go za swego Murszida, co w tradycji sufickiej oznacza Guru.

ZwiÂązek Sai z Sufickin WyÂższym Zakonem Mistrzów i Ĺ’wiĂŞtych (Wali Ryszi) jest oczywisty, SÂłowo SAI/N jest typowo sufickie z pochodzenia i oznacza tyle co PAN, MISTRZ, BÓG, a takÂże FAKIR. Pir Mohammad, u którego jako u swego guru sÂłuÂżyÂł Sai caÂłym sercem i duszÂą przez dwanaĹ“cie lat, byÂł rozpoznawany i uznawany za mahatmĂŞ. Podobnie ma siĂŞ sprawa z Jego pierwszym Mistrzem Jogi w szkole KartabhadŸa. Guru WenkuĹ“a to takÂże tytuÂł Mahatmy.

Sam Sai Baba z Szirdi daje takie nauki o guru/murszid: „Dla ludzkich istot pozycja guru/murszida jest szczególnie waÂżna i znaczÂąca. DziĂŞki samemu utrzymywaniu niezachwianej wiary w guru/murszida, wszystko moÂżna osiÂągn¹æ. Oddanie siĂŞ (poĹ“wiĂŞcenie i uwielbienie) guru/murszidowi jest znacznie waÂżniejsze od p/oddania i uwielbienia dla bóstw (dewa, anioÂłów) czy bogiñ (dewi, anielice). ÂŻywy guru/murszid jest najwyÂższÂą istotÂą duchowÂą.”

Sai Baba wysÂławiaÂł i polecaÂł oddanie, uwielbienie i poĹ“wiĂŞcenie dla guru/murszida. Nie bez znaczenia jest przy tym, Âże to wÂłaĹ“nie suficka boskoϾ byÂła guru Sai Baby. TytuÂł Baba - chociaÂż tak popularny w Indii - ma swój korzeñ w staroÂżytnym sufickim Misterium w Egipcie. SÂłowo "BA" oznacza duszĂŞ/puruszĂŞ, duszĂŞ dojrza³¹, doĹ“wiadczonÂą i wysoko rozwiniĂŞtÂą. Baba to dosÂłownie dusza duszy! SÂłowo "Abba" na ten sam egipski i starosemicki rodowód. WspóÂłczesny jĂŞzyk hindi zawiera sÂłowo Baba w znaczeniu Ojca, podobnie na przykÂład i jĂŞzyk turecki.

Jak to siĂŞ staÂło, Âże Ĺ“wiĂŞty popióÂł UDI ze Ĺ“wiĂŞtego ognia DHU-HI palonego przed Szirdi SAI Baba staÂł siĂŞ lekiem dajÂącym cudowne rezultaty w dziesiÂątkach i setkach najrozmaitszych dolegliwoĹ“ci i przypadÂłoĹ“ci? PopióÂł wszak nie powinien dawaæ Âżadnych szczególnych efektów! Jest to LILA - boska zabawa Sai Baby - przeznaczona dla tych, którzy pokÂładajÂą w Nim swojÂą nadziejĂŞ i ufnoϾ.

Sai Baba byÂł zaprzyjaŸniony takÂże ze szko³¹ duchowÂą znanÂą jako KartabhadŸa, która stopnie uczniostwa, podobnie jak sufi, dzieli na Cztery KrĂŞgi: AuÂł, Baul, Derwisz i Sain. Kim byÂły osoby z KrĂŞgu Sain, co moÂżna teÂż pisaæ Sai? Wszak byÂł to najbardziej WewnĂŞtrzny KrÂąg Nauk. U sufich jest to KrÂąg Duchowych Przewodników (Szeikh) i Nauczycieli (Murszid), inicjowanych w CiaÂło BoskoĹ“ci, w BoskÂą EsencjĂŞ, w Ĺ“wiadomoϾ Boga i wszystkich Mistrzów linii przekazu.

PojĂŞcia SAI/N uÂżywaÂł juÂż nawet Kabir w swej poezji mistycznej. MiaÂło ono znaczenie Pana lub Boga, SzkoÂła KartabhadŸa tÂłumaczy to jako "DoskonaÂły CzÂłowiek", Paramahansa - „Ten, który jest poza Ĺ“wiatem cierpienia”. Sai Baba moÂżna przetÂłumaczyæ tytularnie jako „DoskonaÂły Ojciec”.

Szirdi Baba praktykowaÂł teÂż KANDA JOGĂŠ, która prowadzi do osiÂągniĂŞcia cudownych mocy - siddhi. Kanda joga jest jednÂą z esencjonalnych postaci laja jogi, w której realizujemy oddzielenie energii Ĺ“wiadomoĹ“ci od powÂłok cielesnych. Wzrost p/oddania i uwielbienia do ÂżyjÂącego guru/murszida jest potrzebny, aby przyszÂły owoce kultywowania Cudownej Mocy. Nie moÂżna tego praktykowaæ dla sÂławy czy popularnoĹ“ci, ani dla efektywnoĹ“ci. Nie bĂŞdzie bowiem efektów treningu, Guru Kanda to tytuÂł Sai Baby.

Sai Baba mawiaÂł swym wielbicielom "PamiĂŞtaj o mnie z wielkim oddaniem, a otrzymasz bÂłogosÂławieñstwo”. Wielu pragnie bÂłogosÂławieñstw i cudownej mocy, niestety zapominajÂą o szacunku dla nauczycieli, o peÂłni ufnoĹ“ci i oddania.

Baba miaÂł zwyczaj rozpoczynania wspólnych Ĺ“piewów - powtarzania Imienia Boga - od uderzania w bĂŞben, od gry na bĂŞbnie. Taka gra przypominaÂła poczÂątkujÂącym o wiecznoĹ“ci duszy i o dŸwiĂŞku serca, który jogini zwÂą anahatnadam, a sufi saut-e-sarmad.

Wielu Ĺ“wiĂŞtych sadhu, gosain, bairagi i fakirów przychodziÂło do Szirdi, aby otrzymaæ bÂłogosÂławieñstwo od Sai Baby, oraz po to, aby przede wszystkim Jemu móc sÂłuÂżyæ. Kedmat u sufich i Karma w jodze oznaczajÂą pracĂŞ duchowego sÂłuÂżebnika, sewaka.


Przybycie Abdul Baby do Szirdi

InteresujÂący jest sposób w jaki przybyÂł do Sai Baby sÂłuÂżebnik i uczeñ o imieniu Abdul. UrodziÂł siĂŞ On w 1869 roku. ByÂł uczniem i sÂłuÂżebnikiem Pir Fakir Amiruddina z Nandu. W 1889 roku, Ami-ruddin miaÂł sen, w którym Sai pojawiÂł siĂŞ i zmaterializowaÂł owoce mango, mówiÂąc mu, aby daÂł te owoce Abdulowi i posÂłaÂł go do Szirdi na studia i praktykĂŞ do Sai. Gdy Amiruddin obudziÂł siĂŞ - o dziwo! - dwa owoce mango leÂżaÂły przy Jego ÂłóÂżku. UczyniÂł wiĂŞc zgodnie z Âżyczeniem Sai Baby, który na widok nieznanego wczeĹ“niej Abdula, gdy ten przybyÂł do Szirdi, zawoÂłaÂł; "O, moje gawro-niÂątko przybyÂło" (Ptak ten jest symbolem posÂłañca-sÂłuÂżebnika).


Mistrz Pojednania Religii

Sai Baba, wedÂług pism Abdul Baby w jĂŞzyku Urdu, miaÂł ogromnÂą wiedzĂŞ i znajomoϾ zarówno tradycji muzuÂłmañskiej jak i hinduistycznej. W sumie, tak tradycja Beni Izraela, jak i Wedanty - obie byÂły Mu bliskie i drogie, a takÂże znane. Tradycja Beni Izraela (religia mojÂżeszowa, chrzeĹ“cijañstwo) osiÂągnĂŞÂła swÂą kulminacjĂŞ i wypeÂłnienie w islamie. Tradycja Wedanty (religia wedyjska, bramiñska, droga Buddy, a takÂże dŸajna) osiÂągnĂŞÂła speÂłnienie w religii hinduistycznej. Obie tradycje, tak islam jak hindu, pojawiajÂą siĂŞ okoÂło VII/VIII wieku naszej ery! PojawiajÂą siĂŞ jako owoce swych odwiecznych, tradycyjnych korzeni.

Baba zna³ te¿ doskonale jogê (mistykê wedanty) i sufi (mistykê Beni Izraela), jednocz¹c obie wielkie tradycje mistyczno-duchowe w swojej praktyce i nauczaniu. Dzisiaj miar¹ Sai Baby z Szirdi s¹ ogromne t³umy wielbicieli rozmaitych wyznañ. Pielgrzymki ci¹gle przybywaj¹ do jego œwi¹tyni.


Nauki o funkcji Guru

Zgodnie z naukÂą Szirdi Sai Baby, nie moÂżna staæ siĂŞ guru, murszidem, poprzez samo tylko udzielanie rad i wskazówek, MawiaÂł, Âże jesteĹ“my otoczeni przez zbyt wielkÂą iloϾ rozmaitych „guru”. OdpowiedzialnoϾ guru/murszida jest znacznie wiĂŞksza niÂż udzielanie porad, wskazówek i instrukcji. Prawdziwy guru jest pobÂłogosÂławiony przez samego Boga i zanurzony w oceanie zÂłotego Ĺ“wiatÂła mÂądroĹ“ci, Guru opiekuje siĂŞ wszystkimi swoimi sziszja, aÂż osiÂągnÂą urzeczywistnienie Boga, Guru zna ca³¹ DrogĂŞ do Boga. Ĺ’irdi Baba miaÂł jednakÂże tylko jednego ucznia, o którym publicznie zaĹ“wiadczyÂł jako o swoim autentycznym uczniu!

Byæ guru/murszidem, to wzi¹æ odpowiedzialnoϾ za dusze swych inicjowanych uczniów (sziszja, czela), aÂż do czasu, gdy uczniowie osiÂągnÂą wyzwolenie (zbawienie), Guru (murszid) pod¹¿a za uczniami od ich narodzin aÂż do Ĺ“mierci - wszystko do czasu, gdy ostatecznie doprowadzi ich do wolnoĹ“ci (dŸiwanmukti). Murszid, guru, prawdziwie jest opiekunem dusz, pasterzem, matkÂą i ojcem dla kaÂżdej duszy, która w nim przyjmuje schronienie. Prawdziwi Sadguru (Pir-o-Murszid) nie sÂą aÂż tak czĂŞstym zjawiskiem na tej ziemi. UĹ“wiĂŞcone Âżycie udowadnia ich mistrzostwo. Murszid nie spoczywa na laurach po przekazaniu instrukcji uczniom. Guru doglÂąda swego ucznia, aby przerobione zostaÂły z wielkÂą wiarÂą otrzymane lekcje, aÂż osoba adepta osiÂągnie owoce wyzwolenia. Murszid/guru, z kaÂżdym kolejnym wcieleniem ucznia, doglÂąda jego postĂŞpów. TakÂą jest karma Nauczycieli-Przewodników.


Wcielenie Ĺ’iwa Dattatreya

Szirdi jest miejscem kultu wielkiego staroÂżytnego wieszcza i mĂŞdrca zwanego Dattatreya. Jest tam Ĺ“wiÂątynia tej Ĺ“wiĂŞtej, legendarnej postaci, uwaÂżanej i rozpoznawanej jako emanacja samego Pana, Guru Ĺ’iwa. Sai Baba jest duchowo g³êboko zwiÂązany z Ĺ’iwa-Dattatreya. Pewien wyksztaÂłcony lekarz miaÂł wizjĂŞ (darĹ“an) bóstwa, które byÂło w poÂłowie muzuÂłmañskie, a w poÂłowie hinduskie. Bóstwo to odziane byÂło w czystÂą biel. Lekarz usÂłyszaÂł jak bóstwo (anioÂł) powiedziaÂło; "Sainath MaharadŸ i Dattatreya sÂą jednym i tym samym. Odkryj tĂŞ wewnĂŞtrznÂą rzeczywistoϾ i postrzegaj jÂą". Wielu praktykujÂących miaÂło podobne doĹ“wiadczenia. UwaÂża siĂŞ Sai BabĂŞ za emanacjĂŞ Ĺ’iwa-Dattatreya, który pojawiÂł siĂŞ w charakterystyczny dla emanacji Pana Ĺ’iwa sposób, jako Âżywa Ĺ“wiÂątynia w miejscowoĹ“ci Szirdi.

Pir Avalija, Mistrz WyÂższego Zakonu Sufich, w którym najmniejszy uczeñ juÂż jest wielkim Ĺ“wiĂŞtym, który to Zakon gromadzi w sobie wszystkich Mistrzów-MĂŞdrców (wali ryszi), a jednoczeĹ“nie wcielenie Pana Joginów, samego Ĺ’iwa-Dattatreya, patrona wszystkich adeptów wszystkich systemów jogi i wedanty - oto czÂąstka wewnĂŞtrznego formatu osobistoĹ“ci znanej jako Szirdi Sai Baba.


Sai Baba wobec oszczerców

W pocz¹tkowym okresie pobytu w Szirdi, jednym z najgorêtszych wielbicieli Sai Baby by³ Hari Winajak Sathe. Przyby³ on do Sai za namow¹ przyjaciela, zaraz po œmierci ¿ony. Darœan z Sai spowodowa³ i¿ Sathe, jako jeden z pierwszych zorientowa³ siê, ¿e ma do czynienia ze œwiêtym Bo¿ym najwiêkszego formatu. Sathe nazywa³ Babê "Trikala DŸnanim" - Mêdrcem znaj¹cym przesz³oœæ, teraŸniejszoœæ i przysz³oœæ.

Baba utrzymywaÂł z Sathe bardzo przyjacielskie stosunki. WywoÂłaÂło to zazdroϾ innych okolicznych wielbicieli. Niektórzy przychodzili do Sai i opowiadali Mu rozmaite historie intencjonalnie wymierzone przeciwko Sathe. Baba publicznie napiĂŞtnowaÂł tych roznosicieli kompromitujÂących historyjek zwÂąc owych ludzi wrogami duchowoĹ“ci, "ujadajÂącymi kundelkami". DodaÂł teÂż nastĂŞpujÂący wiersz: "Wielu zadowala siĂŞ nic nie robieniem, ale nie mogÂąc znieϾ widoku jak inni coĹ“ robiÂą, rozpowszechnia nieprzychylne im wieĹ“ci". Tak to Sai Baba przyci¹³ zazdrosne ploteczki w formie faÂłszywych bajañ, chociaÂż zawiϾ mieszkañców do Sathe byÂła tym wiĂŞksza, Âże zajmowaÂł siĂŞ on finansami caÂłego Ruchu Sai.


Dakszina - ofiara jaÂłmuÂżna dla Sai

Baba miaÂł w zwyczaju zbieraæ pieniÂądze od przychodzÂących i rozdawaæ je potrzebujÂącym, nic nie zatrzymywaÂł dla siebie. Przyjmowanie pieniĂŞdzy od wszystkich, którzy przychodzili do niego, byÂło jednÂą ze szczególnych rzeczy do odnotowania. ZwykÂł byÂł prosiæ o DakszinĂŞ, datek pieniĂŞÂżny. Zwykle nie prosiÂł o duÂże sumy, ledwie o kilka rupii. PotrafiÂł wydawaæ te datki jaÂłmuÂżne jeszcze w obecnoĹ“ci ofiarodawców.

Dakszina jest tradycyjnym datkiem, którego nigdy nie odmawia siĂŞ wÂłasnemu guru, Sai Baba znany byÂł z bezwzglĂŞdnego egzekwowania tego prawa do naleÂżnoĹ“ci. CzĂŞsto zaskakiwaÂł odwiedzajÂących, przypominajÂąc im, Âże gdy planowali wyjazd do niego, to postanowili ofiarowaæ zupeÂłnie innÂą kwotĂŞ niÂż usiÂłujÂą to uczyniæ teraz, gdy sÂą juÂż na miejscu. ZnajomoϾ ich myĹ“li w tych kwestiach, byÂła dla nich zawsze silnym zaskoczeniem i g³êbokim przeÂżyciem, jakie ofiarowaÂł Baba przy okazji Daksziny.


Pierwsza Guru PudŸa

Sai Baba wezwaÂł pewnego dnia jednego ze swych juÂż licznych wielbicieli, Kelkara, aby odprawiÂł ku Jego czci naboÂżeñstwo w lipcowe Ĺ’wiĂŞto Guru, podczas peÂłni ksiĂŞÂżyca. Kelkar, który akurat nie byÂł obeznany z formami wielbienia guru, wypytywaÂł dokÂładnie Sai na czym rzecz polega. Baba objaĹ“niÂł mu, iÂż Guru PudŸa jest formÂą naboÂżeñstwa do samego Brahmana (NajwyÂższego Ducha BoÂżego) pojawiajÂącego siĂŞ w trzech aspektach Trójjedni jako Brahma, Wisznu i Rudra (Pana Ĺ’iwa).

Proklamacja boskoĹ“ci dokonana przez Sai wywoÂłaÂła ogromne wraÂżenie, a wszyscy licznie zgromadzeni odczuli, Âże Baba jest boskÂą inkarnacjÂą, ucieleĹ“nieniem NajwyÂższego Ducha BoÂżego, Brahmana. Przy tej okazji, Baba jasno powiedziaÂł iÂż arcykapÂłani (bramini) ani samnjasini (sadhu, jakich peÂłno jest i Indii) nie sÂą Âżadnymi guru i nie majÂą prawa uÂżywaæ tego tytuÂłu. W ten sposób, Kelkar Baba celebrowaÂł pierwszÂą uroczystÂą MszĂŞ Ĺ’wiĂŞtÂą (PudŸa) ku czci ucieleĹ“nienia Boga, które pojawiÂło siĂŞ na ziemi jako Sai Baba, zostajÂąc tym samym Jego pierwszym pudŸari, kapÂłanem (pastorem).

Sai Baba czêsto powtarza³ swoim wielbicielom, ¿e cia³a s¹ przemijaj¹ce i ¿e przez Boga "szaty" te s¹ przyjmowane jedynie dla dobra wielbicieli. Nikt nie mo¿e bowiem rozwin¹æ wiary w Bezforemnego i nieskoñczonego, o ile Boskoœæ nie przyjmie Anielskiej Formy (Dewa Rupa). Boskoœæ w ludzkiej formie jest przygotowaniem do pojawienia siê Brahmana, Bezforemnego Absolutu.


ZapowiedŸ Adwentu Sathya Sai Baba

OdchodzÂąc, zapowiedziaÂł swoim najbliÂższym uczniom ponowne swe przyjĹ“cie w osiem lat póŸniej i poleciÂł oczekiwaæ Go w ustalonym miejscu i czasie. Po okoÂło oĹ“miu latach urodziÂł siĂŞ Sathya Sai Baba. Pod sam koniec, do Baby przyszedÂł Abdul Baba. Sai Baba powiedziaÂł: "PojawiĂŞ siĂŞ ponownie i udzielĂŞ ci darĹ“anu". "Kiedy to siĂŞ stanie?" - spytaÂł Abdul. Baba powiedziaÂł, Âże bĂŞdzie to za osiem lat. "Pierwsze przyjĹ“cie byÂło w Maharastrze (stan w Indii). Drugie przyjĹ“cie bĂŞdzie miaÂło miejsce w Madrasie", powiedziaÂł Baba. Trzeba zauwaÂżyæ, Âże kiedy pojawiÂła siĂŞ forma Sathya Sai, Andhra Pradesh byÂł pod zarzÂądem Madrasu. Kiedy spytano Go w jakiej formie nastÂąpi nastĂŞpne przyjĹ“cie, Szirdi Baba powiedziaÂł samemu tylko Abdul Babie: "UdzielĂŞ darĹ“anu w imieniu Sathya ku wyniesieniu Prawdy". Jest to wÂłaĹ“nie obecny Adwent Sai (PrzyjĹ“cie Pana). Zapowiedziane jest teÂż trzecie przyjĹ“cie Sai, jako Prema Sai Baba, okoÂło 2021 roku. Upaniszady wspominajÂą o tej troistej inkarnacji w tekstach z przed ponad 5 tyĹ“. lat. IstniejÂą teÂż starsze przepowiednie dotyczÂące przyjĹ“cia Sai Awatara jako Nauczyciela LudzkoĹ“ci (DŸagadguru) w poczÂątku nowego cyklu Pana Dhruwa, który rozpocznie siĂŞ w 2102 roku.


OdejĹ“cie w Mahāsamadhi

Szirdi Sai Baba wstÂąpiÂł w NirwanĂŞ we wtorek, 15-tego paŸdziernika roku 1918, w dniu WidŸajadaszmi. PrzekroczyÂł wszelkie ziemskie ograniczenia i stopiÂł siĂŞ z NieskoñczonoĹ“ciÂą. UroczystoϾ WidŸaja Daszmi - poÂżegnanie siĂŞ z uczniami i wielbicielami - miaÂła miejsce o godz. 12:30 owego nieuchronnego dnia, acz Ĺ“ciĹ“le i proroczo, przepowiedzianego przez Sai BabĂŞ, DokÂładnie o godz. 2:35 po poÂłudniu Baba osiÂągn¹³ ParinirwanĂŞ - stopiÂł siĂŞ z Oceanem Przedwiecznego Ducha. Praktyki Rama WidÂżaja, które przygotowujÂą do odejĹ“cia w NirwanĂŞ, Sai rozpocz¹³, wraz z grupÂą wielbicieli, na czternaĹ“cie dni przed swoim odejĹ“ciem.


Jedyny uczeñ Sai Baby z Szirdi

Mniej wiĂŞcej u poczÂątku dziaÂłalnoĹ“ci Sai Baby przybyli do Shirdi rodzice z dwuletnim synkiem o dŸwiĂŞcznym imieniu Mohan Szjam. Rodzice nazywali go MOHAN, zaĹ“ Baba zwaÂł go SZJAM. ChÂłopiec, kiedy dorósÂł i ukoñczyÂł szko³ê, zacz¹³ uczyæ jako nauczyciel w szkole przylegajÂącej do pomieszczenia Sai Baby. MógÂł doĹ“wiadczaæ Âżywej obecnoĹ“ci wielkiego guru, mieszkajÂącego dosÂłownie przez Ĺ“cianĂŞ. W koñcu Szjam poprosiÂł BabĂŞ, aby pozwoliÂł mu zostaæ swoim sÂłuÂżebnikiem, sewakÂą. CzĂŞsto pomagaÂł odtÂąd w kuchni przy przyrzÂądzaniu posiÂłków dla Sai Baby, W 1911 roku Sai Baba wezwaÂł do siebie wszystkich najbliÂższych adeptów. ZapytaÂł ich czy wiedzÂą kim sÂą. ZaczĂŞli odpowiadaæ, Âże sÂą Jego uczniami. Sai stwierdziÂł, Âże to czyste nonsensy i prosiÂł aby nigdy nie nazywali siebie uczniami, gdyÂż sÂą jedynie wielbicielami. KaÂżdy odpowiedziaÂł; "Jestem Twoim SziszjÂą (uczniem)". Baba powiedziaÂł: "Nonsens! WiĂŞcej nie uÂżywajcie tego pojĂŞcia. Nie mam swoich uczniów na tym Ĺ“wiecie. Mam niezliczonych wielbicieli (bhaktów), nie rozpoznajecie róÂżnicy miĂŞdzy uczniem a wielbicielem. KaÂżdy moÂże byæ wielbicielem. Nie moÂżna tego powiedzieæ o uczniu. Uczeñ wykonuje bez zastrzeÂżeñ polecenia guru. OznakÂą Sziszji jest caÂłkowite poddanie siĂŞ nauczycielowi. Jedynie ten, który powiada: Nie mam nikogo innego na Ĺ“wiecie prócz nauczyciela - jest uczniem. Jak dalece stosowaliĹ“cie siĂŞ do moich zaleceñ? Jakim wiĂŞc prawem nazywacie siĂŞ moimi uczniami? Tylko ten, kto naĹ“laduje mnie jak cieñ, moÂże utrzymywaæ, Âże jest moim uczniem. Wielbiciel to ten, który modli siĂŞ do Pana, gdziekolwiek by siĂŞ nie znalazÂł. Jest wiĂŞc wielka róÂżnica miĂŞdzy uczniem (sziszja, czela) i wielbicielem (bhaktÂą). Uczeñ i nauczyciel sÂą jak dwa ciaÂła z jednym duchem. Uczeñ nie powinien mieæ Âżadnego poczucia oddzielnoĹ“ci od nauczyciela. Powinien on czuæ, Âże „ja i ty jesteĹ“my jednym”. Nie ma takich uczniów na Ĺ“wiecie. SÂą miliony wielbicieli, ale nie uczniów”.

SÂłowa te sprawiÂły wielki ból Mohanowi. W g³êbi duszy pomyĹ“laÂł: „Wszak poza sÂłuÂżbÂą u twoich stóp, na niczym innym mi nie zaleÂży”. Wtedy Baba przeszedÂł do innego pokoju i poprosiÂł tam Szjama. „W tym caÂłym Ĺ“wiecie, dla mnie, ty jeden jesteĹ“ jedynym Uczniem. Wszyscy pozostali sÂą tylko wielbicielami” - powiedziaÂł. W tej chwili Mohan Szjam upadÂł do stóp Baby i zawoÂłaÂł: „Tylko Ty, tylko Ty jesteĹ“ moim schronieniem” i wydaÂł ostatnie tchnienie. Kiedy Mohan odszedÂł, Sai Baba po raz pierwszy w swoim dÂługim Âżyciu uroniÂł Âłzy w obecnoĹ“ci swoich wielbicieli. Trzy Âłzy zmazaÂły resztĂŞ grzechów Szjam Mohana. W ten sposób Mohan staÂł siĂŞ czystÂą i Ĺ“wiĂŞtÂą duszÂą poĹ“wiĂŞconÂą imieniem Szjam poprzez Sai BabĂŞ, wcielenie Pana Ĺ’iwa – Dattatreya. Szjam Mohan powĂŞdrowaÂł w sferĂŞ czystego Ĺ“wiatÂła, do³¹czajÂąc do ŸródÂła, do Empireum, z którego przychodzÂą na ziemiĂŞ wszyscy prorocy i awatarowie. Sai Baba czĂŞsto jeszcze wspominaÂł tego swego jedynego ucznia, tytuÂłujÂąc go per Szjam Baba lub per Mohan Baba i zapowiadajÂąc Jego przybycie za kilkadziesiÂąt lat dla realizacji misji kanda jogi.
Om Szjam Ej Sziszji!

---

 

Baba zwróciÂł siĂŞ do Sathe, gdy ten przybyÂł do Shirdi po Ĺ“mierci swej ukochanej ma³¿onki, która zmarÂła przy porodzie: „Nie martw siĂŞ o nic. CiaÂła sÂą jak bañki na wodzie. Nijak nie przywiÂązuj siĂŞ do ciaÂła. Rozwijaj natomiast przywiÂązanie do zamieszkujÂącego wewnÂątrz Ducha (Dehi). Zmartwienia sÂą jak przelotne chmury. ZdarzajÂą siĂŞ kaÂżdej jednostce. Miej odwagĂŞ. Ochraniaj swoje dziecko!”


Bóg jest i nie ma nic wyÂższego niÂż On. Jest ON DoskonaÂły, Nieskoñczony i Wieczny, ON jest wszechobecny, wszechmocny i wszechwiedzÂący. On jest StwórcÂą, PodtrzymujÂącym i Niszczycielem. Oddaj siĂŞ ochoczo i caÂłkowicie Jego Woli. Nawet ŸdŸbÂło trawy nie poruszy siĂŞ bez Jego Woli. Ufaj w Nim i dziaÂłaj prawie. Pozwól wewnĂŞtrznemu Ĺ“wiatÂłu oĹ“wieconej Ĺ“wiadomoĹ“ci kierowaæ wszelkimi Twoimi dziaÂłaniami.


Wykonuj swoje obowi¹zki œwiadomie i bez przywi¹zañ, rozpatruj¹c siebie jako narzêdzie w Jego rêkach, a nie jako wykonawcê.


Oddaj Jemu owoce dziaÂłañ tak, aÂżeby dziaÂłania ani ciebie nie skrzywdziÂły, ani ciĂŞ nie zaĹ“lepiÂły. Pozwól twej miÂłoĹ“ci i wspóÂłczuciu pÂłyn¹æ do wszystkich stworzeñ Boga. Nie angaÂżuj siĂŞ w spory ani polemiki. Cudze sÂłowa nie mogÂą skrzywdziæ. ZnoĹ“ innych cierpliwie. Akceptuj siebie z ogromnym zadowoleniem bez porównywania siĂŞ z innymi ludŸmi. Nie mów Ÿle o innych ludziach. Nie oddawaj piĂŞknym za nadobne, gdyÂż kaÂżdy jest odpowiedzialny za swoje wÂłasne czyny.


Nie pozostawaj w bezczynnoĹ“ci, zaangaÂżuj siĂŞ w jak¹œ poÂżytecznÂą dziaÂłalnoϾ. Czytaj Ĺ“wiĂŞte teksty.  Zachowaj powĹ“ciÂągliwoϾ w odÂżywianiu i w odpoczynku. Wiedz, Âże Bóg jest. Nie wierz w nieistnienie Boga, w to Âże Boga nie ma. Bóg jest wszechobecny. ImiĂŞ Boga jest wieczne. Ten wszechĹ“wiat w caÂłoĹ“ci jest lilÂą (zabawÂą, grÂą) Boga. Bóg jest Panem i Mistrzem. ÂŻadna inna Prawda nie istnieje.  Jego Ĺ“cieÂżki sÂą jedyne w swoim rodzaju, niezbadane i tajemnicze. Nie ma nic wznioĹ“lejszego niÂż Bóg. Sposoby, jakimi bĂŞdzie ochraniaÂł i podtrzymywaÂł, znane sÂą tylko Jemu. On jest ochroñcÂą ubogich. On jest samym wspóÂłczuciem. My jesteĹ“my chwiejni w naszej wierze w Niego i nam brak jest wystarczajÂącej cierpliwoĹ“ci.


WysiÂłek Herkulesa jest niezbĂŞdny, aby osiÂągn¹æ Boga. KtóÂż mówi, Âże jest On nieosiÂągalny? On jest wewnÂątrz Ĺ“wiÂątyni naszego serca, bliÂższy nam niÂż paznokieæ palcowi. Bez niezachwianej wiary i cierpliwoĹ“ci, nie moÂżesz Go ujrzeæ. Osoba posiadajÂąca obie te wÂłaĹ“ciwoĹ“ci bez wÂątpienia Go odnajdzie. Potrzeba wglÂądu (intuicji), aby rozpoznaæ Boga. Jego wola bĂŞdzie speÂłniona. On pokaÂże drogĂŞ i wszystkie pragnienia Twojego serca zostanÂą speÂłnione. Trwaj w zadowoleniu ze swojego losu. Ĺ’wiatÂło (dŸjoti) rozpĂŞdza ciemnoϾ. Czyñ dobro, a Bóg bĂŞdzie ciebie bÂłogosÂławiÂł. Czyñ zÂło, a nie bĂŞdziesz siĂŞ Jemu podobaæ.


Jestem wszĂŞdzie i we wszystkich miejscach, a caÂły Ĺ“wiat jest we Mnie.  Poruszam siĂŞ wszĂŞdzie i gdziekolwiek. Przenikani wszechĹ“wiat. Jestem zarówno widzialny jak i niewidzialny. Jestem niezrodzony, wieczny, staÂły. Czyñ dobro i ofiaruj to Bogu, a On bĂŞdzie ciebie bÂłogosÂławiÂł, Bóg ochrania sprawiedliwych. Ci, którzy siejÂą pokrzywy, oczekujÂą ode mnie abym daÂł im ziarna. JakÂże ja mógÂłbym to uczyniæ? Jestem niewolnikiem Boga. Nawet uczeni sÂą pomieszani. CóÂż wiĂŞc dopiero my? SÂłuchaj i trwaj w cichoĹ“ci. Osoba, która otrzymaÂła Jego ÂŁaskĂŞ jest milczÂąca, a osoba która odpadÂła od Âłaski gada zbyt duÂżo. Jego ÂŁaska musi byæ zgromadzona przez cnotĂŞ zasÂługi.


Chocia¿by moje dzieci znajdowa³y siê w odleg³oœci tysiêcy mil ode mnie, przywo³am je do siebie. Jestem szczêœliwy, gdy przychodz¹. Ciesze siê ich towarzystwem i piêknie je rozwijam. Muszê siê opiekowaæ moimi dzieæmi i troszczyæ o nie, poniewa¿ jestem za nie odpowiedzialny przed Bogiem.


Ĺ’wiĂŞty popióÂł - UDI - bĂŞdzie najbardziej uÂżytecznym dla moich wielbicieli (p/oddanych), Przechowuj go troskliwie. Moi ludzie bĂŞdÂą tÂłumnie gromadziæ siĂŞ w Szirdi jak mrówki. Nie obawiaj siĂŞ. Zawsze jestem z tobÂą. Ludzie mogÂą przychodziæ i odchodziæ. Czy musimy z tym coĹ“ zrobiæ? JakÂże mogÂłoby nas to niepokoiæ?


Moje b³ogos³awieñstwo spoczywa na tym, kto jest sta³y w swej wierze i potê¿ny w p/oddaniu (wielbieniu) - gdziekolwiek on/a jest. Sprawujê opiekê nad moimi ludŸmi z pokolenia na pokolenie, z wcielenia na wcielenie.


Nie paplam ani nie szepcĂŞ Âżadnej mantry (Ĺ“wiĂŞtego sÂłowa) do ucha, nasze tradycje sÂą odmienne.


MuszĂŞ przejϾ tysiÂące mil, aby ochraniaæ i troszczyæ siĂŞ o ludzi. W moich oczach wszyscy sÂą równi. Ludzie wszelkiego pokroju, dobrzy i Ÿli, wszyscy przychodzÂą do mojej sali zgromadzeñ (zwanej durbar). MuszĂŞ siĂŞ o nich wszystkich troszczyæ jednakowo.


Wszelkiego pokroju ludzie, dobrzy, Ÿli, niegodziwi, wystĂŞpni przychodzÂą na dziedziniec mojego paÂłacu. JakiÂż powód, aby oddawaæ siĂŞ plotkom o nich? Jestem miÂłosierny dla wszystkich. Nie oglÂądam siĂŞ na nikogo prócz Boga. Ludzie zamieszkujÂą wioski i miasta. Ja mieszkam w dÂżungli. Ludzie majÂą dachy nad swoimi gÂłowami. Ja nie mam dachu. Mam powóz jednokonny (Âżywotny oddech, prana),  który wiezie dziesiêæ do dwanaĹ“cie osób (organów). BĂŞdĂŞ zabijaÂł cztery ciaÂła: gĂŞste, subtelne, przyczynowe i mahakaran.


Pamiêtaj moje s³owa, nawet gdy mnie ju¿ nie bêdzie. Moje koœci bêd¹ ubezpieczaæ ciê z mojego samadhi (skupienia). Bêdzie siê ono z tob¹ komunikowaæ. Bêdzie odpowiedziane temu, kto siê p/odda temu samadhi.


Nie myĹ“l, Âże umarÂłem i odszedÂłem. UsÂłyszysz mnie z mojego samadhi, a ja bĂŞdĂŞ ciĂŞ prowadziæ. Nie angaÂżuj siĂŞ w spory ani polemiki. Na kaÂżde dziesiêæ sÂłów, które usÂłyszysz, wypowiadaj tylko jedno, jeĹ“li jest to konieczne. Nigdy nie potrzebujesz ani wychwalaæ ani ganiæ innych. JeĹ“li krzywdzisz cudze uczucia, wtedy Ja cierpiĂŞ. CzujĂŞ wstrĂŞt, kiedy kÂłócisz siĂŞ z innymi. Usuñ jadowity zÂąb wĂŞÂża zanim bĂŞdzie mógÂł ciebie skrzywdziæ. Pozwól nam zobaczyæ jak g³êboko siĂŞga jego korzeñ. Kto podnosi rĂŞce na wielbiciela Boga, bĂŞdzie z tego powodu cierpieæ. CzÂłonkowie rodziny sÂą zmuszeni do ustanawiania róÂżnic (odmiennoĹ“ci), nie sÂą jednak zmuszeni (ustanowieni) do kÂłótni ani awantury. Kto ma dobre zamiary, bĂŞdzie czyniæ dobrze. JeĹ“li czynisz dobrze, dobro bĂŞdzie przychodziæ. Wielka jest nagroda cnoty i zalety. WystĂŞpny, b³êdny cierpi. JeĹ“li dobra sÂą uÂżywane rozwaÂżnie, przyniosÂą poÂżytek, bĂŞdÂą dobrodziejstwem. Zdrowe poÂżywienie przyniesie dobre zdrowie. CzÂłowiek powĹ“ciÂągliwy jest lepszy niÂż czÂłowiek pobÂłaÂżliwy. Nie po¿¹daj cudzych dóbr.


CzyÂż jesteĹ“my zrodzeni jedynie dla zmysÂłowych przyjemnoĹ“ci? UmysÂł jest figlem chwytajÂącym nas w sidÂła pokusy. Powstrzymaj go aby osiÂągn¹æ spokój.


Zobacz jak egoistyczni sÂą ludzie. Kiedy im to odpowiada, opuszczajÂą swoje wspóÂłtowarzystwo. Przy³¹cz siĂŞ do kogoĹ“, kto nigdy ciĂŞ nie porzuci ani nie opuĹ“ci! (Nie ma takiego towarzystwa z wyjÂątkiem sadguru [duchowego przewodnika]. MiÂłuj stworzenia dotrzymujÂąc towarzystwa sadguru, poniewaÂż Jego towarzystwo bĂŞdzie sprzyjaÂło twemu powodzeniu i dobrobytowi).


Kiedy powierzysz siê d³oniom sadguru nie musisz siê wiêcej ani martwiæ, ani troszczyæ, Nigdy nie opuszczam kogoœ, kto polega na mnie. Guru trzeba przyjmowaæ ca³ym sercem, a nie mechanicznie. Dlaczego martwisz siê utrat¹ syna? Pewnego dnia ka¿dy musi umrzeæ. Na tym œmiertelnym œwiecie œmieræ jest nieunikniona. Cokolwiek by siê wydarzy³o, nale¿y pozostaæ niezachwianym i patrzeæ na wszystko bez przywi¹zania.


Kto jest oĹ“wiecony, nie czyni wokóÂł tego haÂłasu. Nie moÂżesz unikn¹æ tego, co jest przeznaczone. MoÂżesz stawiæ temu czoÂła z jĂŞkiem lub z uĹ“miechem. Tylko taki masz wybór. Ziemia powróci do ziemi, a dusza odleci daleko. Praktykuj zanim wygÂłosisz kazanie (homiliĂŞ).


Rinanubandh (wiêŸ, zobowiÂązania poprzednich wcieleñ) jest tym, co przyprowadza ludzkie istoty, ptaki i zwierzĂŞta, wzajemnie do siebie.  Dlatego nie wypÂłaszaj, nie odpĂŞdzaj nikogo, nawet najpotulniejszego.


BÂądŸ goĹ“cinnym dla kogoĹ“, kto przychodzi do ciebie. Daj wody spragnionemu, chleba gÂłodnemu, odzieÂż goÂłemu i schronienie bezdomnemu, a Bóg bĂŞdzie ci bÂłogosÂławiÂł.


Cokolwiek dajesz mnie, wróci do ciebie podwojone. Tylko wtedy, gdy siejesz, tylko wtedy moÂżesz zebraæ Âżniwo.


KtóÂż moÂże prawdziwie zaspokoiæ pragnienia innych? Im bardziej zaspokajane, tym bardziej pragnienie wzrasta! Jedynie Pan i Mistrz jest tym, który moÂże daæ to, co jest wieczne.


KtóÂż moÂże porównaæ siĂŞ z ca³¹ swojÂą szczodroĹ“ciÂą do tego, co jedynie Wszechmocny daæ moÂże? Sam Pan czeka troskliwie na wielbicieli, aby uczestniczyli w skarbach, które On ofiaruje; zamiast tego jednak ludzie przychodzÂą do mnie proszÂąc o Ĺ“wiatowe rzeczy. Kiedy próbujĂŞ im o tym opowiedzieæ, nikt nie zwraca uwagi na to co mówiĂŞ, nikt nie sÂłucha. Skarbiec przepÂływa ze skarbem, jednakÂże nikt nie czyni wysiÂłku, aby skarb pochwyciæ.


Mam teraz dorosÂłych, umĂŞczonych ludzi, proszÂących o bogactwo, ÂżonĂŞ, dziecko. Nikt nie chce skarbu, który posiadam. Poczekam jeszcze chwilkĂŞ i pewnego dnia caÂłkiem odejdĂŞ.


Nektar Instrukcji Sai. Wiedz, Âże mój Duch jest nieĹ“miertelny. Wiedz to dla siebie. Moje oko zawsze zwrócone jest ku tym, którzy mnie miÂłujÂą. Cokolwiek czynisz, gdziekolwiek jesteĹ“, zawsze pamiĂŞtaj o tym, Âże jestem zawsze Ĺ“wiadomy wszystkiego, co czynisz. CzÂłowiek, jeĹ“li skupia siĂŞ na Mnie, jeĹ“li powtarza Moje ImiĂŞ, jeĹ“li Ĺ“piewa o moich czynach - zostaje przeksztaÂłcony, a jego karma zostaje zniszczona. Zawsze stojĂŞ u jego boku. W jakiejkolwiek wierze ludzie wielbiÂą mnie, tylko tak czyniÂąc otrzymujÂą mojÂą nagrodĂŞ. JeĹ“li ktoĹ“ nieustannie myĹ“li o mnie i czyni mnie swoim jedynym schronieniem, wtedy ja stajĂŞ siĂŞ jego dÂłuÂżnikiem i Âżycie moje oddajĂŞ, aby go zbawiæ. Jestem w niewoli u moich p/oddanych, wielbicieli. MiÂłujĂŞ p/oddanie, uwielbienie. Kto odwraca swoje serce od Ĺ“wiata i miÂłuje mnie jest moim prawdziwym miÂłoĹ“nikiem i wtapia siĂŞ we Mnie jako rzeka w oceanie. JeĹ“li uczynisz Mnie jedynym celem twych myĹ“li i d¹¿eñ, osiÂągniesz paramatmĂŞ, wiecznego ducha. Spójrz na mnie, a ja bĂŞdĂŞ patrzyÂł na ciebie. Nie jest próÂżnÂą moja obietnica, Âże zawsze ul¿ê twemu brzemieniu. W peÂłni zaufaj twemu sadguru. Jest to jedyna sadhana (praktyka duchowa). Sadguru jest wszystkimi bóstwami (anioÂłami). Powtarzaj moje imiĂŞ. We mnie szukaj schronienia. JednakÂże, aby wiedzieæ kim jestem, praktykuj Ĺ“rawanĂŞ i mananĂŞ (sÂłuchanie i wspominanie imion i wÂłaĹ“ciwoĹ“ci Boga). ChociaÂż nie bĂŞdzie mnie w ciele i krwi, zawsze bĂŞdĂŞ ochraniaÂł moich p/oddanych wielbicieli). BĂŞdĂŞ przy tobie w chwili w której o mnie pomyĹ“lisz.


Dlaczego gdzie indziej chodziæ do Gangi? Trzymaj swe d³onie na moich stopach - tutaj p³ynie Ganga. Nie jestem cia³em ani zmys³ami. Jestem wiecznym œwiadkiem, jestem sakszi ...

---

Fotografia przedstawia wielkiego sufickiego medyka, jogina i uzdrowiciela: Pir Avalija Szirdi SAI BABA, który jest duchowym poprzednikiem Satya Sai Baba. Ten lekarz, uzdrowiciel i cudotwórca ÂżyÂł w latach 1838-1918 w Indiach, w Szirdi. PrzynaleÂżaÂł do sufickiej linii sukcesji Pir Abu Uthman Szarika z Kufy (VIII w. n.e.) i do jogicznej SzkoÂły KartabhadŸa z linii Nathsampradaja. PraktykowaÂł teÂż Kanda (Khanda) JogĂŞ.

ÂŻarliwoϾ i wstrzemiêŸliwoϾ (tapah) sufich i jogów tych linii owocowaÂła charyzmatycznÂą ÂłaskÂą uzdrawiania. W swych naukach i praktykach Sai Baba ³¹czyÂł sufi z jogÂą siddhów (cudotwórców) linii Ĺ’iwa Dattatreya i ze SzkoÂły KartabhadŸa, za którego wcielenie zresztÂą Go uwaÂżano.

Sai Baba leczyÂł gorÂączki, febry, dolegliwoĹ“ci Âżo³¹dkowe i wiele innych, znacznie powaÂżniejszych chorób. Zwracali siĂŞ ludzie pragnÂący mieæ dzieci, proszono o pomyĹ“lnoϾ i dobrobyt, o usuniĂŞcie zÂłych uwarunkowañ (leczenie z pecha). Znane sÂą przypadki przywracania do Âżycia umarÂłych. PodawaÂł leki z tradycyjnych sufickich receptur, a takÂże UDI - popióÂł z ofiarnego ognia. Po Jego odejĹ“ciu, zdjĂŞcia, portrety i pos¹¿ki zaczĂŞÂły oddziaÂływaæ w cudowny sposób. Sai Baba szerzyÂł teÂż zrozumienie jednoĹ“ci wielkich religii i powszechne miĂŞdzy nimi Braterstwo.


PoÂłóÂż zdjĂŞcie na swej lewej dÂłoni. PrawÂą dÂłoniÂą dotknij zdjĂŞcia tak, aby prawy Ĺ“rodkowy palec dotykaÂł miejsca stygmatu (krĂŞgu z którego wychodzi bÂłogosÂławiÂące Ĺ“wiatÂło) na dÂłoni Szirdi Sai. Patrz w oczy uzdrowiciela i cudotwórcy w relaksie i skupieniu. Oddychaj swobodnie i g³êboko. Odczuwaj OBECNOή i przepÂływ Boskiej LeczÂącej Mocy. Uzdrowienie poprzez zdjĂŞcie przyjmuj trzy razy dziennie przez ok. 5-20 minut. Trwaj w tym czasie w ciszy, milczeniu i skupieniu.


„Uzdrawiaj proszĂŞ mojÂą duszĂŞ, umysÂł i ciaÂło. Uzdrawiaj moje serce i moje Âżycie. Usuñ wszelkie przyczyny uci¹¿liwoĹ“ci. Usuñ wszelki ból i wszystkie choroby. Odmieñ moje Âżycie i moje serce tak, aby moja dusza byÂła wyzwolona ze wszelkiego bólu i cierpienia. ProwadŸ mnie, ochraniaj i wspieraj.” (IntencjĂŞ powtórz gÂłoĹ“no trzy razy przed terapiÂą...)
 
BĂŞdziemy teÂż wdziĂŞczni za wszelkie Ĺ“wiadectwa o leczÂącym dziaÂłaniu Szirdi Sai Baba.
Pob³ogos³awione zdjêcie zafoliowane mo¿na otrzymaæ pisz¹c na adres: info@himalaya-tirtha.org