1. Rytm Natury: cykle s³oñca i ksiê¿yca

Mistyka Natury to pod¹¿anie przez Âżycie w harmonii z naturalnym ÂŁadem Przyrody (Ryta). Nauki staroÂżytnych wspominajÂą o zawsze istniejÂącym PorzÂądku WszechĹ“wiata (Ryta, Qaher). Planety kr¹¿¹ po swoich orbitach zachowujÂąc precyzyjny rytm, Harmonia z NaturÂą jest jednym z kluczowych tematów odnoszÂących siĂŞ do prac BhaiszadŸji. Szczególnym sposobem rozwijania harmonii z NaturÂą i odkrywania odwiecznego ÂŁadu Przyrody jest studiowanie rytmu.

IstniejÂą dwa gÂłówne kosmiczne rytmy, które wyznaczajÂą i determinujÂą sposób naszego funkcjonowania:

1. Rytm sÂłoneczny podzielony na dwa cykle;
- cykl dobowy
- cykl roczny

2. Rytm ksiĂŞÂżycowy

Pierwszy rytm, sÂłoneczno - dobowy wyznacza nam Matka Ziemia obracajÂąc siĂŞ wokóÂł wÂłasnej osi. Jest to zapewne rytm, który kaÂżdy czÂłowiek odczuwa najpotĂŞÂżniej. Harmonia z Cyklem Dnia i Nocy, czyli rytmem dobowym sugeruje iÂż funkcjonujemy w zgodzie z ÂŁadem Przyrody dyktowanym przez Ĺ“wiadomoϾ planety.

Rytm sÂłoneczny - dobowy wyznacza cztery waÂżne momenty czasowe, które sterujÂą Âżyciem planety:

1. Czas wschodu s³oñca, œwit, brzask poranka, jutrzenka, uszas.
2. Czas oko³o po³udnia, kiedy to jest najwiêcej œwiat³a s³onecznego, maksimum jaœnienia.
3. Czas zachodu sÂłoñca, zmierzch, wieczór, wespera, nakta.
4. Czas okoÂło póÂłnocy, kiedy jest najmniej Ĺ“wiatÂła.

Okolice tych czasowych momentów wykorzystywane sÂą od wieków przez mistyków dla wykonywania róÂżnorakich æwiczeñ duchowych, dla medytacji i modlitw.

Cykl sÂłoneczny - roczny równieÂż dyktuje nam nasza planeta, Matka - Ziemia. Jest to okres czasu, w jakim planeta obiega wokóÂł sÂłoñca. Cykl ten równieÂż wyznacza cztery momenty szczególne, zwiÂązane ze Ĺ“wiatÂłem jak nastĂŞpuje:

1. Przesilenie zimowe - kiedy Ĺ“wiatÂła jest najmniej.
2. Równonoc wiosenna - kiedy nastĂŞpuje równowaga dnia i nocy.
3. Przesilenie letnie - kiedy Ĺ“wiatÂła jest najwiĂŞcej.
4. Równonoc jesienna - równowaga dnia i nocy.

Istnieje g³êboka analogia miĂŞdzy tymi czterema szczególnymi momentami w cyklu sÂłonecznym - rocznym, a dobowym, Równonoc wiosenna i jesienna jest odpowiednio jakby odbiciem wschodu i zachodu SÂłoñca, zaĹ“ przesilenie zimowe odpowiada póÂłnocy, a letnie poÂłudniu.

Rytm ksiĂŞÂżycowy wyznacza nam cykl okoÂłomiesiĂŞczny i analogicznie zwiÂązany jest ze wzrostem i zmniejszaniem siĂŞ Ĺ“wiatÂła. Rytm ksiĂŞÂżycowy zdaje siĂŞ byæ czymĹ“ poĹ“rednim miĂŞdzy rytmem sÂłonecznym dobowym a rocznym. KsiĂŞÂżyc swoimi fazami równieÂż wyznacza nam cztery czasowe momenty;

1. Czas nowiu, kiedy brak ksiĂŞÂżyca, to tak jak zima i póÂłnoc.
2. Czas I-szej kwadry, to jak wiosenne zrównanie dnia z nocÂą.
3. Czas peÂłni, to tak jakby lato lub poÂłudnie, maksimum Ĺ“wiatÂła.
4. Czas III-ej kwadry, to tak jakby jesienne zrównanie dnia i nocy.

W rytmie ksiĂŞÂżycowym mistycy upatrujÂą cykl przemian, w jakich funkcjonuje psychiczne Âżycie caÂłej planety, w szczególnoĹ“ci mineraÂłów, roĹ“lin, zwierzÂąt i ludzi. W tym okoÂłomiesiĂŞcznym rytmie swoje minima i maksima przeÂżywa caÂły nasz aparat emocjonalny.

Nów ksiĂŞÂżyca byÂł i jest w wielu kulturach uwaÂżany za poczÂątek nowego miesiÂąca ksiĂŞÂżycowego. Podobnie moment przesilenia zimowego celebrowany byÂł jako Dzieñ Narodzin Ĺ’wiatÂła i poczÂątek Nowego Roku, a póÂłnoc jest chwilÂą, która wyznacza poczÂątek nowego cyklu okoÂłodobowego.

PoczÂątek nowego cyklu Ĺ“wiatÂła, zimowe przesilenie, to poczÂątek rocznego cyklu praktyki BhutadÂżaja Jogi, zwanej teÂż JogÂą ÂŻywioÂłów. Cztery kwartaÂły poĹ“wiĂŞcamy kolejno na pracĂŞ z czterema Energiami ÂŻywioÂłów: zima z energiÂą ziemi, wiosna z energiÂą wody, lato z energiÂą ognia, a jesieñ z energiÂą wiatru.


2. Cykle s³oñca i ksiê¿yca a ¿ywio³y

Przygl¹daj¹c siê g³êbokim mistycznym powi¹zaniom pomiêdzy Rytmami wyznaczonymi przez £ad Natury a ¯ywio³ami mo¿emy odkryæ ca³e bogactwo energetycznej pracy, jak¹ wykonuje duch naszej planety.

Cztery ÂŻywotne Tchnienia majÂą swój maksymalny czas i napiĂŞcie pracy w ciÂągu caÂłej doby, majÂą teÂż swoje minima. Oto przyporzÂądkowanie energii ÂŻywotnych Tchnieñ w rytmie dobowym, w Cyklu Dnia i Nocy:

1. ÂŻywioÂł Ziemi panuje w godzinach miĂŞdzy póÂłnocÂą a wschodem sÂłoñca czasu miejscowego.
2. ¯ywio³ Wody przewa¿a pomiêdzy wschodem s³oñca a po³udniem.
3. ¯ywio³ Ognia obejmuje swym istotnym wp³ywem czas pomiêdzy po³udniem a zachodem s³oñca.
4. ÂŻywioÂł Powietrza zaĹ“ panuje od zachodu sÂłoñca do póÂłnocy.

Energie ÂŻywioÂłów w naturalny sposób pracujÂą w ciÂągu caÂłej doby i moÂżna powiedzieæ, Âże wszystko co Âżyje podporzÂądkowuje siĂŞ tej energii, IdeaÂłem mistyków natury jest, aby czÂłowiek w Ĺ“wiadomy sposób byÂł zharmonizowany z pracujÂącymi w Przyrodzie siÂłami i energiami. Dla zachowania dobrego zdrowia waÂżnym jest, aby wstawaæ w godzinach ÂżywioÂłu ziemi (wczeĹ“nie rano) i chodziæ spaæ w godzinach ÂżywioÂłu wiatru (dobrze przed póÂłnocÂą). Inaczej zdrowie Psychiczne Âłatwo ulega zaburzeniu.

ÂŻywioÂł Eteru (Ĺ’wiatÂła) w szczególny sposób jest obecny w czasie kardynalnych zmian, czyli okoÂło póÂłnocy, wschodu, poÂłudnia i zachodu. MoÂżna powiedzieæ, Âże Eter (Ĺ’wiatÂło) przenika ÂŻywioÂły i jest w nich obecny, jednak w czasie tych czterech kardynalnych momentów dnia i nocy jest obecny szczególnie intensywnie. (Warto teÂż pamiĂŞtaæ, iÂż chodzi o czas miejscowy, który dokÂładniej pokrywa siĂŞ z czasem urzĂŞdowym tylko w zachodniej czĂŞĹ“ci Polski. W czasie letnim poÂłudnie i póÂłnoc sÂą przesuniĂŞte okoÂło godzinĂŞ do przodu)

Mistycy szczególnie te cztery waÂżne okresy upodobali sobie dla praktykowania, gdyÂż majÂą one znaczenia kulminacyjnych przesileñ jako momenty zmian energii ÂŻywioÂłów. PustÂą Przestrzeñ wypeÂłnia wÂłaĹ“nie subtelna energia piÂątego ÂżywioÂłu - Eteru. Czas przed wchodem sÂłoñca, przed zachodem sÂłoñca, przed póÂłnocÂą i przed poÂłudniem to czas zaniku energii poprzedniego ÂŻywioÂłu. Wtedy wzrasta gwaÂłtownie natĂŞÂżenie energii Przestrzeni (Eteru, Ĺ’wiatÂła), z którego stopniowo wzrasta naturalna energia kolejnego z ÂŻywioÂłów. Jest to powód, dla którego te wÂłaĹ“nie czasookresy byÂły od wieków wskazywane jako najlepsze dla odbioru duchowych energii, a takÂże dla wypeÂłniania æwiczeñ duchowych. Prorocy zwykle polecajÂą te godziny przed kardynalnymi punktami doby jako czas na modlitwĂŞ lub medytacjĂŞ.

Analogicznie wyglÂąda praca energii ÂŻywioÂłów w cyklu rocznym. Czterem Porom Roku przypisuje siĂŞ energiĂŞ Czterech ÂŻywioÂłów w nastĂŞpujÂący sposób:

1. Zima to okres panowania elementu Ziemi.
2. Wiosna to czas dominacji ÂżywioÂłu Wody.
3. Lato to okres, w którym wÂłada ÂżywioÂł Ognia.
4. Jesieñ to pora roku z przewag¹ Powietrza.

Przewaga danego ÂżywioÂłu w jakiejĹ“ porze roku nie oznacza braku pozostaÂłych skÂładników. Czas dominacji ÂŻywioÂłu oznacza tylko tyle, Âże tej energii w Naturze jest znacznie wiĂŞcej niÂż energii któregokolwiek z pozostaÂłych ÂŻywioÂłów.

ÂŻywioÂł Eteru najobficiej obecny jest w Dniach Równonocy i Przesileñ, a jego wielkie natĂŞÂżenie jest obserwowane przez okres okoÂło piĂŞciu dni wokóÂł tych kardynalnych momentów czasowych w ciÂągu roku. Oznacza to, Âże przez ³¹cznie 20 dni w roku dominuje Czysta, Duchowa Substancja ÂŻywioÂłu Przestrzeni. Dzieñ Przesilenia lub Równonocy, dwa dni wstecz i dwa dni po, to wÂłaĹ“nie czas na intensywnÂą pracĂŞ LoÂży Pana Pola (Kszetrasjapathi Guru Joga). Tradycyjne Kultury Duchowe wykorzystywaÂły te okresy czasu na dÂłuÂższe Ĺ“wiĂŞta w swym kalendarzu. Jest to najlepszy czas na czuwanie modlitewne, kontemplacjĂŞ, najlepszy czas na robienie porzÂądków z wÂłasnym wnĂŞtrzem, takÂże na intensywne zgromadzenia poĹ“wiĂŞcone rozwojowi potĂŞgi uzdrawiania.

W cyklu ksiĂŞÂżycowym szczególne dni, w których narasta iloϾ duchowej energii ÂŻywioÂłu Eteru to okres nowiu ksiĂŞÂżyca i okres peÂłni ksiĂŞÂżyca. Czas okoÂło 2-3 godz. przed samym momentem nowiu czy peÂłni jest najintensywniejszÂą porÂą medytowania. Duchowe IstnoĹ“ci naszej planety uÂżytkujÂą ten naturalny kalendarz, wiĂŞc jest to zawsze czas wzmoÂżonej aktywnoĹ“ci wszystkich siÂł duchowych. Joga jako Ĺ“cieÂżka harmonizowania z NaturÂą stara siĂŞ pod¹¿aæ zgodnie z tymi odwiecznymi wskazówkami.

Okres okoÂło 2 do 3 godzin przed pierwszÂą i ostatniÂą kwadrÂą równieÂż jest czasem pracy Eteru, tak samo jak i dzieñ, w którym przypadajÂą te zjawiska. Idealnym czasem na zorganizowanie seminarium dotyczÂącego oĹ“wiecenia jest piĂŞciodniowy okres ze Ĺ“rodkiem w czasie peÂłni lub 3-dniowy tak, Âże peÂłnia jest celebrowana w ostatnim dniu okresu praktyk. Czas nowiu ksiĂŞÂżyca w analogiczny sposób dobrze jest wykorzystaæ na pracĂŞ z tematami takimi jak oczyszczanie, odnowienie, narodziny.

W Indii mówi siĂŞ, Âże kaÂżdego miesiÂąca o peÂłni ksiĂŞÂżyca Dobry Bóg - Stwórca WszechĹ“wiata (Sanskr. Brahma) zwoÂłuje zgromadzenie Duchowej Hierarchii-wszystkich Mistrzów, Ĺ’wiĂŞtych i Proroków, AnioÂłów i ArchanioÂłów. Jest to jakby wspólne NaboÂżeñstwo wszystkich Ĺ’wiatÂłych SiÂł caÂłej naszej planety. W wielu duchowych tradycjach zakÂłada siĂŞ przy tej okazji biaÂłe szaty i sprawuje Ĺ’wiĂŞte Ceremonie przez ca³¹ dobĂŞ.

Ĺ’wiĂŞto Nowiu zaĹ“ ma g³êbokie podstawy biblijne. Tradycja Âżydowska i muzuÂłmañska celebrujÂą poczÂątek nowego miesiÂąca ksiĂŞÂżycowego. Prorok Izajasz zaĹ“ naucza: "Sprawdzi siĂŞ to, Âże kaÂżdego miesiÂąca podczas nowiu i kaÂżdego tygodnia w szabat przyjdzie kaÂżdy czÂłowiek, by Mnie oddaæ pokÂłon - mówi Pan (Jahwe)" (Iz. 66, 23). Dzieñ Sobotni (szabat) tak waÂżny w tradycji judejskiej jest postawiony na równi z (Dniem Nowiu, ba nawet Dzieñ Nowiu wymieniony jest na pierwszym miejscu przed sobotÂą. ZauwaÂżmy, Âże to staroÂżytne proroctwo dotyczy kaÂżdego czÂłowieka.

Oddawanie pokÂłonów, co jest wyrazem czci i uwielbienia Boga zdaje siĂŞ mieæ swoje ŸródÂło w Tybecie. Jest to istotna fundamentalna praktyka caÂłej kultury duchowej od Egiptu po Indie. Ciekawe teÂż, Âże Dzieñ Sobotni jest dniem odpoczynku nie tylko u Âżydów, ale tez jest znakiem o wiele starszej kultury i tradycji duchowej Tybetu. Podobnie jest ze zwyczajem czynienia pokÂłonów.

Energie ÂŻywioÂłów w cyklu ksiĂŞÂżycowym rozkÂładajÂą siĂŞ podobnie jak w cyklach poprzednich:

1. ÂŻywioÂł Ziemi to czas od nowiu do pierwszej kwadry,
2. ÂŻywioÂł Wody to czas od pierwszej kwadry do peÂłni.
3. ÂŻywioÂł Ognia to czas od peÂłni do ostatniej kwadry.
4. ÂŻywioÂł Powietrza to czas od ostatniej kwadry do nowiu.

Jak widaæ wzrost iloĹ“ci ÂŻywioÂł Ducha (Eteru) zwiÂązany jest zawsze ze zmianÂą dominacji, z przejĹ“ciem od przewagi jednego do przewagi drugiego ÂŻywioÂłu spoĹ“ród Czterech ÂŻywotnych Tchnieñ.

CaÂła Natura moÂże zostaæ rozwaÂżona jako subtelna gra elementarnych energii naszej planety. KaÂżda forma Âżywa, kaÂżda istota jest czÂąstkÂą tej gry. CzÂłowiek nie jest niczym oddzielnym od Natury. Rytmy planety ciÂągle na nas oddziaÂływujÂą. Cykl rytmów sÂłonecznych i ksiĂŞÂżycowych to tylko ogólne wprowadzenie w jeszcze Bardziej zÂłoÂżonÂą wiedzĂŞ o Naturze. Odkrywanie caÂłej tej wiedzy ma miejsce stopniowo w miarĂŞ pog³êbiania pracy nad wewnĂŞtrznÂą przemianÂą. Rytmy te sÂą bowiem integralnÂą czĂŞĹ“ciÂą przynaleÂżnÂą naszej Pierwotnej Naturze.


3. Energie ÂżywioÂłów jako tchnienia Matki Ziemi

StaroÂżytna mistyka natury ukazywaÂła substancjĂŞ naszej planety jako ciaÂła zÂłoÂżonego z piĂŞciu rodzajów energii. SkÂładniki energetyczne naszej planety ukazywane byÂły jako tchnienia Âżyciowe, zaĹ“ dla potrzeb mistyki jogi mówi siĂŞ o energiach ÂŻYWIOÂŁÓW. Energie te zarówno w tradycji egipskiej, wedyjskiej i tybetañskiej jak i chiñskiej uwaÂżane sÂą za elementarne, okreĹ“lane teÂż czasem jako elementy.

SzkoÂła znana jako BhutadÂżaja joga uÂżywa nastĂŞpujÂących terminów opisujÂących ÂŻywotne Tchnienia Planety (Tattwa);

1. PRITHIWI to ¿ywio³ ziemi, aktywnoœæ gleby, ziemi jako substancji sta³ej, mineralnej.
2. APAH to ¿ywio³ wody, aktywnoœæ substancji ciek³ej, p³ynnej zwi¹zana elementarnie ze œwiatem roœlin oraz uczuæ.
3. TED¯AS to ¿ywio³ ognia, aktywnoœæ substancji cieplnej, termiki, temperatury i procesu spalania, zwi¹zana elementarnie ze œwiatem zwierz¹t oraz z intelektem.
4. WAJU to ÂżywioÂł powietrza, aktywnoϾ gazów i wiatru, zwiÂązana ze Ĺ“wiatem ludzkim.
5. AKAĹ’A - ÂżywioÂł Ĺ“wiatÂła, eteru, przestrzeni. Jest to ŸródÂło i cel pozostaÂłych czterech elementów.

KaÂżda rzecz jak i caÂła planeta skÂłada siĂŞ z mieszaniny elementów, czyli z mieszaniny energii (substancji) ÂŻYWIOÂŁÓW. W caÂłej przejawionej Naturze nigdy nie wystĂŞpujÂą one w absolutnie czystej postaci. Zawsze wystĂŞpujÂą one w formie proporcjonalnej mieszaniny.

SÂłowo ÂżywioÂł sugeruje coĹ“, co jest Âżywe, Âżywotne, a takÂże stan istnienia, który moÂżna nazwaæ ÂżywioÂłowym, czyli energetycznym, peÂłnym aktywnoĹ“ci. OdkrywajÂąc i doĹ“wiadczajÂąc w pracy jogi czym sÂą ÂżywioÂły, odkrywamy i doĹ“wiadczamy peÂłniĂŞ swoich naturalnych, Âżywotnych energii.

Ĺ’wiĂŞte Pisma róÂżnych religii wyjaĹ“niajÂą, iÂż to wÂłaĹ“nie Bóg - Stwórca WszechĹ“wiata przekazaÂł czÂłowiekowi i wszelkiej Âżywej istocie Tchnienie ÂŻycia (Nefesz, Prañah). Zawsze byÂło ono utoÂżsamiane z procesem oddychania, gdyÂż czÂłowiek, zwierzĂŞta a takÂże roĹ“liny na naszej planecie ÂżyjÂą dziĂŞki oddechowi. Oddech jest tym, co przez ca³¹ dobĂŞ podtrzymuje nasze Âżycie. Tchnienie ÂŻycia jest ÂżywotnÂą energiÂą, a wiĂŞc ÂżywioÂłem.

StaroÂżytni przekazujÂą sekretne nauki o oddychaniu jako wielkÂą TajemnicĂŞ ÂŻycia, jako Misterium, które towarzyszy nam od poczÂątku naszego istnienia, od czasu stworzenia. OdkÂąd zaistniaÂła pierwsza ÂżyjÂąca istota - odtÂąd pojawiÂł siĂŞ oddech. Praktyka oddychania jako Misterium staroÂżytnych szkóÂł duchowych opiera siĂŞ na powiÂązaniu pomiĂŞdzy sposobem oddychania, a rodzajem pracujÂącego wówczas ÂŻywioÂłu (Elementu, Elementala). Zmiana sposobu oddychania oznacza zmianĂŞ rodzaju energii ÂŻywioÂłu.

Fundamentem Tchnieñ ÂŻycia danych nam przez StwórcĂŞ w Raju jest piêæ sposobów oddychania:

1. PRITHIWI - Tchnienie ÂŻywioÂłu Ziemi: wdech i wydech przez nos, co powoduje wzmocnienie siÂły magnetycznej i harmoniĂŞ z miejscem.
2. APAH (tak¿e DŸala)- Tchnienie ¯ywio³u Wody: wdech przez nos, wydech przez usta, daj¹ce oczyszczenie poprzez obmycie serca i umys³u.
3. TED¯AS (tak¿e Agni lub Wahni)- Tchnienie ¯ywio³u Ognia: wdech przez usta, wydech przez nos, to spalanie nieczystoœci aury myœlowej i emocjonalnej.
4. WAYU - Tchnienie ¯ywio³u Powietrza: wdech i wydech przez usta, co powoduje osi¹gniêcie stanu jednoœci i wolnoœci.
5. AKAŒA - Tchnienie Œwiat³a (Eteru) Przestrzeni: oddech przez nos inny jednak ni¿ w ¯ywiole Ziemi, bardziej delikatny, bierny. Oddech eteryczny daje po³¹czenie z ca³ym wszechœwiatem i powoduje wzrost kosmicznej œwiadomoœci.

CaÂła fundamentalna praca Przemiany, czyli Oczyszczenia UmysÂłu dokonywana jest w BhutadÂżaja jodze poprzez praktykowanie æwiczenia duchowego opartego na oddychaniu ÂŻywioÂłami. Jest to robione w formie specjalnej, caÂłorocznej ceremonii, W podobny sposób praktykuje siĂŞ IndrijadŸaja JogĂŞ przynoszÂącÂą opanowanie i oczyszczenie zmysÂłów. W Jodze Uzdrawiania zaĹ“ uÂżywamy zwykle przez jakiĹ“ okres czasu jednej Tattwy (ÂŻywioÂłu) dla usuniĂŞcia przyczyny cierpieñ wedÂług indywidualnych ustaleñ wedyjskiego medyka. Oddychanie wazowe przynaleÂży do AkaĹ“atattwah.


4. Medytacje ksiĂŞÂżycowe

Rytm miesiĂŞczny ksiĂŞÂżycowy, kieruje caÂłym naszym Âżyciem emocjonalnym i uczuciowym. W tradycji hinduskiej i perskiej ksiĂŞÂżyc nosi imiĂŞ Æandra i jest uwaÂżany za bóstwo (anioÂła), od którego zaleÂży harmonijne funkcjonowanie Ĺ“wiata naszych uczuæ, pasji, namiĂŞtnoĹ“ci i wszelkich pragnieñ. W harmonii z rytmem ksiĂŞÂżyca o wiele szybciej speÂłniajÂą siĂŞ wszelkie nasze Âżyczenia i pragnienia.

MiÂłoϾ to w ogólnoĹ“ci najczystsze i najbardziej wysublimowane spoĹ“ród wszystkich uczuæ i emocji. CaÂłe nasze Âżycie emocjonalne rozwija siĂŞ po to, by doprowadziæ nas do speÂłnienia w miÂłoĹ“ci. KsiĂŞÂżyc i jego Ĺ“wiatÂło towarzyszy ciÂągle romantycznym, zakochanym parom. Warto przestrzegaæ ksiĂŞÂżycowego rytmu praktykowania, aby osiÂągn¹æ powodzenie i speÂłnienie w miÂłoĹ“ci.

Czas nowiu ksiê¿yca to okres odnawiania, narodzin œwiat³a i regeneracji. Jest to pocz¹tek miesi¹ca ksiê¿ycowego wed³ug wschodnich kalendarzy. Czas pe³ni ksiê¿yca to okres spe³nienia i rozkwitu, W czasie pe³ni ksiê¿yc najmocniej odbija Œwiat³o S³oñca. Jest to czas maksymalnego otwarcia naszego serca i umys³u, abyœmy odbijali i transmitowali œwiat³o duchowe p³yn¹ce od Boga.

Nasza psychika funkcjonuje w rytmie cyklu ksiê¿ycowego, podobnie jak i ca³y œwiat zwierzêcy, roœlinny, a nawet mineralny. Emocjonalne minimum w ¿yciu na planecie przypada oko³o nowiu, a emocjonalne maksimum oko³o pe³ni ksiê¿yca. Czas nowiu to czas wewnêtrznej aktywnoœci, zaœ czas pe³ni to czas ekspresji wewnêtrznych wartoœci na zewn¹trz.

SÂłoñce symbolizuje Boga, ksiĂŞÂżyc jest symbolem duszy, a ziemia odpowiada fizycznemu czÂłowiekowi. Nasza boska dusza pracuje dla naszego oczyszczenia w harmonii z rytmem ksiĂŞÂżycowym. Od nowiu do pierwszej kwadry mamy okres wychodzenia z wnĂŞtrza, narodzin i dzieciĂŞctwa. Jest to wynurzanie z ciemnoĹ“ci oraz rozjaĹ“nianie ciemnoĹ“ci. Okres ten odpowiada zimie. W czasie od pierwszej kwadry do peÂłni dostajemy takÂą dawkĂŞ Ĺ“wiatÂła, Âże osiÂągamy peÂłniĂŞ dojrzaÂłoĹ“ci. MoÂżna ten okres przyrównaæ do wiosny, kiedy wszystko bujnie rozkwita. W tym czasie osiÂągamy peÂłniĂŞ naszego otwarcia i rozwoju. W czasie od peÂłni do ostatniej kwadry pojawiajÂą siĂŞ symptomy lata, rozpoczyna siĂŞ powoli wycofywanie do wnĂŞtrza po zebraniu plonów. Czas peÂłni to czas oĹ“wiecenia, które wypeÂłnia siĂŞ w naszej pracy w trzeciej æwiartce ksiĂŞÂżycowego cyklu. Ostatni okres od trzeciej kwadry do nowiu przypomina jesieñ. Jest to czas nastroju bardziej melancholijnego i marzycielskiego, ÂŻyjemy raczej owocem dotychczasowej pracy niÂż planami nowych osiÂągniêæ. Faza ta odpowiada staroĹ“ci w Âżyciu ludzkim, kiedy gotowi jesteĹ“my odejϾ po speÂłnieniu swej misji.

Pierwsz¹ po³owê cyklu ksiê¿ycowego nazywamy wzrastaj¹c¹ i oœwiecaj¹c¹, a drug¹ po³owê - od pe³ni do nowiu - opadaj¹c¹ i oczyszczaj¹c¹. Œmieræ i narodziny spotykaj¹ siê w Dniu Nowiu ksiê¿yca. Dzieñ ten jest odpowiedni dla praktyk umierania i narodzin takich jak chocia¿by mantry klêczne z pok³onami. Jogê Œwiadomego Umierania Guru Jama najlepiej praktykowaæ w czasie dni nowiu, gdy ksiê¿yc jest niewidoczny.

Mamy juÂż podziaÂł cyklu ksiĂŞÂżycowego na cztery okresy odpowiadajÂące sezonom, czyli porom roku. MoÂżemy teÂż pamiĂŞtaæ, Âże dzielÂąc miesiÂąc ksiĂŞÂżycowy na dwanaĹ“cie podokresów, otrzymamy czas okoÂło 2,5 dni, który odpowiada miesiÂącom w cyklu rocznym. Przez okoÂło 2,5 dnia ksiĂŞÂżyc przesuwa siĂŞ na tle jednego znaku, co harmonizuje nas poprzez ksiĂŞÂżyc, ze wszystkimi energiami zodiakalnymi w przeciÂągu niespeÂłna jednego miesiÂąca! StaroÂżytni zawsze dokÂładnie ustalali, w jakim znaku ksiĂŞÂżycowym urodziÂł siĂŞ dany czÂłowiek. Jest to wiele waÂżniejszym dla samopoznania niÂż wiedza o znaku solarnym. Klasyfikacja przyczyn chorób i skÂłonnoĹ“ci urazowych powinna byæ robiona wedÂług zodiaku lunarnego, gdyÂż uwzglĂŞdnia przyczyny emocjonalne i psychiczne w caÂłoĹ“ci.

JeĹ“li wybieramy dobry czas na praktyki osiÂągania i powiĂŞkszania naszego oĹ“wiecenia, czas na ceremonie i publiczne zgromadzenia, to okres w sumie piĂŞciu dni wokóÂł momentu peÂłni bĂŞdzie najodpowiedniejszy, W tradycji wschodniej powiada siĂŞ, Âże Dobry Bóg w Dniu PeÂłni zwoÂłuje wszystkich swoich Ĺ“wiĂŞtych na wspólne naboÂżeñstwo. Jest to Dzieñ Zgromadzenia Duchowego Braterstwa, Ĺ’wiĂŞtych Obcowania, Hierarchii. Cala natura zostaje zasilana duchowÂą energiÂą z takiej boskiej uczty! Ĺ’wiĂŞci uzdrowiciele i anioÂły Rydwanu Rafaela teÂż bÂłogosÂławiÂą w Dniu PeÂłni.

Czas okoÂło nowiu, dobrze jest poĹ“wiĂŞciæ na podejmowanie radykalnych decyzji, które mocno zmieniÂą nasze Âżycie. W czasie nowiu ksiĂŞÂżyca (okres piĂŞciodniowy) dobrze jest w czasie seminariów i spotkañ utrzymywaæ milczenie. Jest to idealny czas na odosobnienia z milczeniem, tak aby to, co stare mogÂło siĂŞ rozpaϾ (umrzeæ), a to co nowe zostaæ odsÂłoniĂŞte.

Praktykowanie wspólnych spotkañ w dniu nowiu i peÂłni ksiĂŞÂżyca jest kontynuacjÂą starej tradycji zwiÂązanej z kultem Macierzy Ĺ’wiata, z kultem Wielkiej Matki Ziemi. W symbolice bowiem ksiĂŞÂżyc jest jako Matka, a sÂłoñce jest jako Ojciec. Pojednanie z ksiĂŞÂżycowym cyklem jest teÂż pojednaniem z archetypem Matki. Spotkania w tym rytmie dziaÂłajÂą tak, Âże praktykowane przez dÂłuÂższy okres czasu oczyszczajÂą zwiÂązek z wÂłasnÂą MatkÂą, oczyszczajÂą pozostaÂłoĹ“ci tzw. pĂŞpowiny.

W szczególnoĹ“ci Ĺ’wiĂŞto Nowiu jest najbardziej matczyne, pasywne i Âżeñskie i jednoczeĹ“nie najbardziej oczyszczajÂące. Dzieñ Nowiu jest najbardziej Âżeñskim i archetypicznie matczynym dniem w cyklu ksiĂŞÂżycowym. Wskazane sÂą w tym dniu medytacje z pĂŞpkiem i oczyszczaniem pĂŞpowiny, aby nasz archetyp przyjĹ“cia na Ĺ“wiat byÂł jak najbardziej czysty i Ĺ“wietlisty. Inaczej, tj. bez tego oczyszczenia trudno jest zrobiæ cokolwiek dobrego na naszej piĂŞknej planecie. Dobry i czysty zwiÂązek z wÂłasnÂą matkÂą, a takÂże z archetypem Boskiej Mateczki, pozwala osiÂągaæ dobrobyt i powodzenie w Âżyciu materialnym. Matka jest podstawÂą egzystencji dla boÂżego dzieciĂŞcia.

Stosunek cz³owieka do planety, do Matki Ziemi, jest odbiciem jego zdrowej lub chorej relacji do w³asnej Matki, narodzin i pêpowiny. Niszczenie przyrody zabija naturalne bogactwo i doprowadza spo³eczeñstwo do zubo¿enia i ruiny.

JeĹ“li Twoja wÂłasna Matka Ciebie nie chciaÂła jako przychodzÂącego na Ĺ“wiat dziecka, to podĹ“wiadomie bĂŞdziesz siĂŞ mĹ“ciæ, wyÂładowujÂąc siĂŞ na Matce-Ziemi. W ten sposób wiele osób niszczy naszÂą piĂŞknÂą planetĂŞ. NajistotniejszÂą przyczynÂą jest chory zwiÂązek z wÂłasnÂą MatkÂą.

Uroczyste obchodzenie Ĺ’wiĂŞta Nowiu leczy zwiÂązek czÂłowieka z archetypem Matki, zaĹ“ obchodzenie Ĺ’wiĂŞta PeÂłni leczy zwiÂązek z Ojcem. Przyjdzie jednak Dzieñ, kiedy caÂła ludzkoϾ bĂŞdzie miaÂła zdrowÂą relacjĂŞ osobistÂą, urodzeniowÂą, z wÂłasnÂą MatkÂą. Wtedy caÂła planeta ziemia bĂŞdzie czysta i piĂŞkna, i nikt nie bĂŞdzie jej niszczyÂł. TakÂą obietnicĂŞ i sugestiĂŞ do praktyki daje prorok Izajasz: "Sprawdzi siĂŞ to, Âże kaÂżdego miesiÂąca podczas NOWIU i kaÂżdego tygodnia w SZABAT (Sobota) przyjdzie KAÂŻDY CzÂłowiek, by Mnie oddaæ POKÂŁON - mówi Pan (Jahwe)" - cytat z Iz. 66.23! Wspólne obchodzenie Ĺ’wiĂŞta Nowiu ma wiĂŞc bardzo doniosÂłe dla zdrowego istnienia naszej planety znaczenie.

Medytacje w cyklu ksiê¿ycowym maj¹ tak¿e fundamentalne znaczenie dla duchowego rozwoju cz³owieka, gdy¿ osadzaj¹ we w³aœciwym rytmie funkcjonowania oraz oczyszczaj¹ ca³¹ emocjonaln¹, podœwiadom¹ strukturê naszej psychiki.

Oczyszczenie i wysubtelnienie reakcji, odruchów, nawyków i wszelkich impulsów ego jest najÂłatwiejsze, kiedy jesteĹ“my w harmonii z cyklem ksiĂŞÂżycowym. Joga DÂługowiecznoĹ“ci i Wiecznego ÂŻycia zwiÂązana jest z energiÂą Ĺ“wiatÂła ksiĂŞÂżycowego, Âżyciem w harmonii z rytmem faz ksiĂŞÂżyca, praktykami odpowiednimi dla kaÂżdej fazy, a takÂże z czystÂą wiĂŞziÂą z wÂłasnÂą matkÂą i PrzyrodÂą jako archetypicznÂą, boskÂą MacierzÂą.

Oczyszczenie zwiÂązku z ojcem i matkÂą równieÂż ma fundamentalne znaczenie, gdyÂż w relacjach z rodzicami tkwiÂą korzenie naszych harmonijnych bÂądŸ dyshannonijnych zwiÂązków ze wszystkimi spotkanymi w Âżyciu ludŸmi, Oczyszcza siĂŞ w ten sposób nie tylko wiêŸ z bliŸnimi, z ludzkoĹ“ciÂą, ale teÂż z Ojcem i MatkÂą jako BoskÂą ParÂą RodzicielskÂą! Oto prawdziwy sens przykazania; "Czcij ojca i matkĂŞ swojÂą." Dobrze teÂż pamiĂŞtaæ, iÂż kaÂżdy rodzic skÂłada siĂŞ z babci i z dziadka, gdybyĹ“my chcieli oczyszczanie naprawdĂŞ pog³êbiæ.

Oto dlaczego jest tak waÂżnym, aby pracowaæ nad sobÂą w rytmie ksiĂŞÂżycowym dla osiÂągniĂŞcia Naturalnego Stanu Istnienia w dobrym zdrowiu i dÂługim Âżyciu, którego zwykÂły czas trwania wedÂług staroÂżytnych Ĺ“wiĂŞtych pism wynosi 120 lat. W Biblii jest to przykazanie Boga do czÂłowieka; Niech Âżyje sto dwadzieĹ“cia lat! JakÂże niewielu ludzi stara siĂŞ wypeÂłniæ to przykazanie.