Ze wszystkich dostĂŞpnych na rynku, ASPARTAM (znany teÂż jako dodatek E 951)
jest najbardziej niebezpieczn¹ substancj¹ dodawan¹ do ¿ywnoœci!!!

Aspartam jest nazwÂą technicznÂą nazw handlowych:
NutraSweet, Equal, Spoonful i Equal-Measure.

Aspartam odpowiada za ponad 75% doniesieñ o niekorzystnych reakcjach na dodatki do ÂżywnoĹ“ci przekazywanych do FDA. Wiele z tych reakcji jest bardzo powaÂżnych w³¹cznie z atakami padaczki i zgonami. Kilka z 90 róÂżnych udokumentowanych symptomów powodowanych przez aspartam to: bóle i zawroty gÂłowy, migreny, napady epilepsji, nudnoĹ“ci, drĂŞtwienia, skurcze miĂŞĹ“ni, przybieranie na wadze, wysypki, depresje, zmĂŞczenie, draÂżliwoϾ, czĂŞstoskurcz serca, bezsennoϾ, problemy z widzeniem, utrata sÂłuchu, palpitacje serca, trudnoĹ“ci z oddychaniem, ataki niepokoju, niewyraŸna wymowa, utrata smaku, szum w uszach, utrata pamiĂŞci i bóle stawów. Badacze i lekarze studiujÂący niekorzystne dziaÂłanie aspartamu stwierdzili, Âże jego spoÂżywanie moÂże siĂŞ przyczyniæ do wywoÂłania lub pogorszenia stanu w nastĂŞpujÂących chorobach chronicznych: guzy mózgu, stwardnienie rozsiane, epilepsja, chroniczny syndrom zmĂŞczenia, choroba Parkinsona, choroba Alzheimera, opóŸnienie umysÂłowe, chÂłoniak, wady wrodzone, fibromyalgia, i cukrzyca(!). Aspartam jest kombinacjÂą trzech substancji chemicznych: Kwasu asparaginowego (40%), Fenyloalaniny (40%) i Metanolu (10%).

Nadmiar wolnych aminokwasów pobudzajÂących takich, jak kwas asparaginowy i glutaminowy w naszej diecie, powoduje powaÂżne chroniczne choroby neurologiczne i mnóstwo innych ostrych symptomów. Asparaginian i glutaminian dziaÂłajÂą jako neurotransmitery w mózgu uÂłatwiajÂąc przesyÂłanie informacji od neuronu do neuronu. Nadmiar asparaginianu lub glutaminianu w mózgu zabija pewne neurony powodujÂąc wpÂłyniecie do komórek za duÂżej iloĹ“ci wapnia. WpÂłyniecie za duÂżej iloĹ“ci wapnia wyzwala nadmiernÂą iloϾ wolnych rodników, które zabijajÂą komórki. Kwas asparaginowy jest aminokwasem. W swojej wolnej formie (niezwiÂązany z biaÂłkami) podnosi znaczÂąco poziom asparaginianu i glutaminianu we krwi.

Nadmiar asparaginianu i glutaminianu niebawem po spoÂżyciu aspartamu lub produktu zawierajÂącego wolny kwas glutaminowy (prekursor glutaminianu) prowadzi do wysokiego poziomu tych neurotransmiterów w pewnych obszarach mózgu. Nadmierna iloϾ glutaminianu i asparaginianu powoli zaczyna niszczyæ neurony. WiĂŞkszoϾ (ponad 75%) komórek nerwowych w pewnym szczególnym obszarze mózgu zostaje zabitych zanim zauwaÂżalne stanÂą siĂŞ jakiekolwiek kliniczne symptomy choroby chronicznej. Niektóre z poĹ“ród wielu chorób chronicznych, w przypadku których zostaÂło wykazane, Âże dÂługotrwaÂłe eksponowanie na dziaÂłanie pobudzajÂących aminokwasów przyczynia siĂŞ do powstania obserwowanych uszkodzeñ, to: stwardnienie rozsiane, utrata pamiĂŞci, problemy hormonalne, utrata sÂłuchu, epilepsja, choroba Alzheimera, choroba Parkinsona, niedobór glukozy we krwi (hypoglycemia), demencja towarzyszÂąca AIDS, uszkodzenia mózgu, i rozstroje neuroendokrynowe. Z raportów przesyÂłanych do FDA wynika, Âże do reakcji zaliczajÂą siĂŞ teÂż: bóle gÂłowy / migreny, nudnoĹ“ci, bóle brzucha, zmĂŞczenie (blokowanie dostĂŞpu do mózgu wystarczajÂącej iloĹ“ci glukozy), problemy ze snem, problemy z widzeniem, napady niepokoju, depresja, i astma, ucisk w piersi. WspólnÂą skargÂą osób cierpiÂących na skutki wywoÂłane przez aspartam jest utrata pamiĂŞci.

Fenyloalanina jest aminokwasem normalnie znajdowanym w mózgu. Osoby z wadÂą genetycznÂą, fenyloketonuriÂą (PKN) nie mogÂą metabolizowaæ fenyloalaniny. Prowadzi to do niebezpiecznie wysokich poziomów fenyloalaniny w mózgu (czasami Ĺ“miertelnych). ZostaÂło wykazane, Âże spoÂżywanie aspartamu, szczególnie razem z wĂŞglowodanami moÂże prowadziæ do nadmiernego poziomu fenyloalaniny w mózgu nawet u osób, które nie majÂą fenyloketonurii. Nie jest to tylko teoria, gdyÂż badania prowadzone u wielu ludzi niemajÂących fenyloketonurii, którzy zjadali duÂże iloĹ“ci aspartamu przez dÂługi okres czasu, wykazaÂły nadmierne poziomy fenyloalaniny we krwi. Nadmierne poziomy fenyloalaniny w mózgu mogÂą powodowaæ obniÂżenie poziomu serotoniny w mózgu, prowadzÂąc do zaburzeñ emocjonalnych takich jak depresja. W testach prowadzonych na ludziach zostaÂło wykazane, Âże u osób, które nieustannie uÂżywaÂły aspartamu, poziom fenyloalaniny we krwi byÂł znacznie podwyÂższony. Nawet pojedyncze spoÂżycie aspartamu podnosiÂło poziom fenyloalaniny we krwi. W przypadku podwyÂższonego poziomu we krwi, fenyloalanina moÂże byæ kumulowana w czĂŞĹ“ciach mózgu i jest specjalnie niebezpieczna dla noworodków i pÂłodów. Nadmierne gromadzenie siĂŞ fenyloalaniny w mózgu moÂże powodowaæ schizofreniĂŞ lub podatnoϾ na napady padaczkowe. Dlatego, dÂługotrwaÂłe, nadmierne uÂżywanie aspartamu moÂże spowodowaæ wzrost sprzedaÂży inhibitorów resorpcji serotoniny takich, jak Prozac i leków kontrolujÂących schizofreniĂŞ i napady padaczki.

Metanol (spirytus drzewny) jest Ĺ“miertelnÂą truciznÂą. Niektórzy ludzie mogÂą pamiĂŞtaæ metanol jako truciznĂŞ, która oĹ“lepiÂła lub zabiÂła ubogich alkoholików. Pod wpÂływem enzymu chymotrypsyny napotykanego w jelicie cienkim metanol jest stopniowo uwalniany z grupy metylowej aspartamu. Absorpcja metanolu przez organizm jest znacznie szybsza, gdy spoÂżyciu ulega metanol w stanie wolnym. Wolny metanol uwalnia siĂŞ z aspartamu, kiedy zostaje on podgrzany powyÂżej 30°C. MoÂże to mieæ miejsce, gdy produkty zawierajÂące aspartam sÂą niewÂłaĹ“ciwie przechowywane lub gdy sÂą one podgrzewane (np. jako czêœæ produktu spoÂżywczego takiego jak dietetyczny deser ÂżelujÂący).

Do symptomów zatrucia metanolem zaliczajÂą siĂŞ bóle gÂłowy, brzĂŞczenie w uchu, zawroty gÂłowy, nudnoĹ“ci, niepokój Âżo³¹dkowo-jelitowy, osÂłabienie, dreszcze, zaniki pamiĂŞci, drĂŞtwienie i kÂłujÂące bóle w koñczynach, zaburzenia behawioralne i zapalenie nerwu. Najlepiej poznane symptomy zatrucia metanolem to problemy z widzeniem w³¹cznie z zamgleniem obrazu, postĂŞpowe zawĂŞÂżanie pól widzenia, zaciemnienie widzenia, uszkodzenia siatkówki i Ĺ“lepota. Formaldehyd jest znanym czynnikiem rakotwórczym, powoduje uszkodzenia siatkówki, zakÂłóca replikacjĂŞ DNA, powoduje wady wrodzone. OddziaÂły Operacji Pustynna Burza byÂły “pojone” wielkimi iloĹ“ciami napojów sÂłodzonych aspartamem, które ogrzewaÂły siĂŞ w sÂłoñcu Arabii Saudyjskiej do temperatur przekraczajÂących 30°C. Wielu z nich wróciÂło do domu z licznymi zaburzeniami podobnymi do tych, które wystĂŞpujÂą u ludzi zatrutych chemicznie formaldehydem. UwalniajÂący siĂŞ w napojach metanol mógÂł przyczyniæ siĂŞ do powstania tych chorób. Czynnikiem, który mógÂł równieÂż przyczyniæ siĂŞ do ich powstania mogÂą byæ inne produkty metabolizmu aspartamu takie jak omówiona poniÂżej DKP.

CzwartÂą truciznÂą, którÂą daje nam „najlepszy sÂłodzik Ĺ“wiata” jest DKP. Nie jest to skÂładnik Aspartamu, ale uboczny produkt jego metabolizmu. DKP powstaje w pÂłynach zawierajÂących aspartam w czasie przedÂłuÂżonego magazynowania. Podczas nitrozowania w jelicie, DKP daje zwiÂązek, który jest podobny do N-nitrozomocznika, zwiÂązku chemicznego o silnym dziaÂłaniu, powodujÂącego guzy mózgu. N-Nitrozomocznik i wszystkie n-nitrozoaminy to niezwykÂłe trucizny, które sÂą tak samo pewne jak cyjanek potasu czy currara, lecz dziaÂłajÂą mniej gwaÂłtownie i spektakularnie. Przy odpowiedniej dawce, nieuchronnie i w doϾ krótkim czasie, prowadzÂą do powstania raka i Ĺ“mierci ofiary. Nitrozoaminy dajÂą dodatkowÂą “korzyϾ”: Po wywoÂłaniu nowotworu mogÂą zostaæ wydalone z organizmu zanim ofiara umrze i zbrodnia moÂże byæ doskonaÂła!

Substancje wchodzÂące w skÂład aspartamu mogÂą prowadziæ do szerokiej gamy dolegliwoĹ“ci. Niektóre z tych problemów narastajÂą stopniowo, inne wystĂŞpujÂą nagle i powodujÂą ostre reakcje. Istnieje olbrzymia liczba ludzi, u których wystĂŞpujÂą przynoszÂące cierpienie symptomy, do których wystÂąpienia przyczynia siĂŞ aspartam a którzy nie majÂą zielonego pojĂŞcia, dlaczego zioÂła lub leki nie przynoszÂą ulgi w ich problemach. IstniejÂą równieÂż inni uÂżytkownicy aspartamu, którzy wydajÂą siĂŞ nie odczuwaæ gwaÂłtownych reakcji na aspartam. Ale nawet te osoby sÂą podatne na szkody spowodowane dÂługotrwaÂłym dziaÂłaniem pobudzajÂących aminokwasów, fenyloalaniny, metanolu i DKP. Szczególny niepokój wywoÂłujÂą zaburzenia takie jak:

Aspartam jest podejrzewany o powodowanie uszkodzeñ mózgu u osób podatnych. Z powodu tych efektów pÂłód moÂże byæ wystawiony na niebezpieczeñstwo. Niektórzy badacze sugerujÂą, Âże wysokim dawkom aspartamu mogÂą byæ przypisywane problemy poczÂąwszy od zawrotów gÂłowy i subtelnych zmian w mózgu do niedorozwoju umysÂłowego.

W trwajÂących dwa lata badaniach przeprowadzonych przez producenta aspartamu u dwunastu spoĹ“ród 320 szczurów karmionych normalnÂą dietÂą i aspartamem rozwin¹³ siĂŞ nowotwór mózgu, podczas gdy w grupie kontrolnej nowotwór nie rozwin¹³ siĂŞ u ani jednego szczura. Piêæ z poĹ“ród tych dwunastu nowotworów rozwinĂŞÂło siĂŞ u szczurów karmionych niskÂą dawkÂą aspartamu. Nie naleÂży wiĂŞc pocieszaæ siĂŞ jego niskÂą dawkÂą! InteresujÂące jest, Âże liczba nowotworów mózgu u osób powyÂżej 65 roku Âżycia wzrosÂła o 67% miĂŞdzy rokiem 1973 a 1990 (wiĂŞc od momentu, gdy dopuszczono do uÂżytku Aspartam). Nowotwory mózgu u wszystkich grup wiekowych „podskoczyÂły” o 10%. NajwiĂŞkszy wzrost nastÂąpiÂł w latach 1985 - 1987. W swojej ksi¹¿ce „Aspartam (Nutra Sweet). Czy to jest bezpieczne?” Roberts prezentuje dowody na to, Âże aspartam moÂże powodowaæ szczególnie niebezpiecznÂą formĂŞ raka - pierwotnego chÂłoniaka mózgu.

Amerykañskie Towarzystwo Diabetologiczne (ADA) zaleca tĂŞ chemicznÂą truciznĂŞ osobom chorym na cukrzycĂŞ, ze wzglĂŞdu na brak zawartoĹ“ci cukru jako sÂłodzik. Zgodnie z badaniami przeprowadzonymi przez H.J. Roberts’a, specjalisty diabetologa, czÂłonka ADA i autorytetu w dziedzinie Ĺ“rodków sÂłodzÂących, aspartam 1. Prowadzi do wywoÂłania cukrzycy klinicznej, 2. OsÂłabia kontrolĂŞ cukrzycowÂą u chorych na insulinie lub lekach doustnych, 3. Prowadzi do pogorszenia pogorszenia powikÂłañ cukrzycowych takich, jak retinopatia, katarakta, neuropatia i gastropareza, 4. Powoduje drgawki.

W stwierdzeniu dotyczÂącym spoÂżywania produktów zawierajÂących aspartam przez chorych na cukrzycĂŞ lub hipoglikemiĂŞ, Roberts mówi: „Niestety u wielu pacjentów w mojej praktyce i innych, których widziaÂłem podczas konsultacji, rozwinĂŞÂły siĂŞ powaÂżne metaboliczne, neurologiczne i inne komplikacje, które mogÂły byæ przypisane specyficznie produktom zawierajÂącym aspartam. ZostaÂło to udowodnione przez „UtratĂŞ kontroli cukrzycowej, intensyfikacjĂŞ hipoglikemii, wystĂŞpowanie przypuszczalnych „reakcji insulinowych” (w³¹cznie z drgawkami), które okazaÂły siĂŞ byæ reakcjÂą na aspartam i wystÂąpienie pogorszenia, czy powikÂłañ (szczególnie osÂłabienia widzenia i neuropatii) w czasie uÂżywania tych produktów. „Dramatyczna poprawa takich cech po odstawieniu aspartamu i szybki, przewidywalny ich nawrót po tym, jak pacjent ponownie spoÂżywaÂł produkty zawierajÂące aspartam, Ĺ“wiadomie lub przypadkowo.” Roberts idzie dalej mówiÂąc: ÂŻaÂłujĂŞ, Âże inni lekarze oraz Amerykañskie Towarzystwo Diabetologiczne (ADA) nie przekazuje pacjentom i konsumentom wÂłaĹ“ciwych ostrzeÂżeñ opartych o te powtarzajÂące siĂŞ odkrycia, które zostaÂły opisane w moich, niezaleÂżnych od Âżadnej korporacji, badaniach i publikacjach.” Blaylock stwierdziÂł, Âże excitotoxins takie jak wchodzÂące w skÂład aspartamu (asparaginian) mogÂą wywoÂływaæ cukrzycĂŞ u osób genetycznie podatnych na tÂą chorobĂŞ.

Dr Ralph G. Walton po przeprowadzeniu badañ i prób wpÂływu aspartamu na osoby z zaburzeniami nastroju konkludowaÂł: „osoby z zaburzeniami nastroju sÂą szczególnie wraÂżliwe na ten sztuczny sÂłodzik, uÂżywanie go przez tÂą grupĂŞ powinno byæ odradzane.”, „Wiem, Âże aspartam wywoÂłuje napady padaczki. Jestem równieÂż przekonany, Âże definitywnie powoduje on zmiany behawioralne. Jestem oburzony, Âże ta substancja funkcjonuje na rynku. OsobiĹ“cie kwestionujĂŞ rzetelnoϾ i prawdziwoϾ jakichkolwiek badañ finansowanych przez NutraSweet Company”. IstniejÂą liczne doniesienia o przypadkach obniÂżonego poziomu serotoniny w mózgu, depresji i innych zaburzeniach emocjonalnych ³¹czonych z aspartamem i ustĂŞpujÂących po odstawieniu aspartamu.

Przykro jest patrzeæ, jak wraz ze wzrostem iloĹ“ci ataków padaczki spowodowanych przez aspartam, Fundacja Epilepsji promuje „bezpieczeñstwo” aspartamu. W Massachusetts Institute of Technology poddano oglĂŞdzinom 80 osób, które dostaÂły ataku padaczki po spoÂżyciu aspartamu. Community Nutrition Institute (SpoÂłeczny Instytut ÂŻywienia) konkludowaÂł to badanie nastĂŞpujÂąco: „Te 80 przypadków speÂłnia wÂłasnÂą definicjĂŞ FDA nieuchronnego zagroÂżenia zdrowia publicznego, która wymaga od FDA przyspieszonego usuniĂŞcia produktu z rynku.” Liczne artykuÂły prasowe podkreĹ“lajÂą, Âże spoÂżywanie aspartamu moÂże spowodowaæ (zwÂłaszcza u pilotów) podatnoϾ na napady padaczki i zawroty gÂłowy. JednÂą z oryginalnych prób badawczych przeprowadziÂł w 1960 niezaleÂżny naukowiec, Dr Harry Wiesman. BadaÂł on wpÂływ aspartamu na „niemowlĂŞta” naczelnych. Z poĹ“ród siedmiu „niemowlÂąt” maÂłp jedno zmarÂło po 300 dniach a piêæ miaÂło grand mai (ciĂŞÂżkie) ataki padaczki. OczywiĹ“cie te negatywne wyniki nie zostaÂły przedstawione FDA w czasie procesu dopuszczeniowego przez NutraSweet Co.