
1° BHAISADHANA (Praktyka Uzdrawiania) - zawiera kilka podstawowych ćwiczeń samouzdrawiania i duchowego wspomagania wszystkich potrzebujących opartych o medytację światła (Dźjoti) i skupienie w świetle (Sakata), leczniczą inwokację dźwiękową (Mantram), głęboki oddech wazowy, leczniczą Mudrę (Nabhomudra), kulę światła w lotosie zbiornika korzeniowego, głęboką relaksację leczniczą (Jogoda) oraz modlitwę ochronną (Śaranama). Rozwija się także praktykę ze szmaragdowym, zielonkawo-błękitnym Promieniem Uzdrawiania w Ośrodku Klejnotów oraz oddychanie równoważące Kapha. Praktykuje się także medytację harmonizowania czterech żywiołów: ziemi, wody, wiatru i ognia w ośrodku korzeniowym. Pierwszy poziom rozwija także głębsze medytacje z samą energią żywiołu ziemi (Prthiwi), który umożliwia Uzdrowicielowi skuteczne aplikowanie terapii ziołowej, mineralnej, błotnej i krystalicznej czyli Indrabheszadźji. Podstawy Indrabheszadźji (dosłownie: Leczenie Siłowe) obejmującej kąpiele błotne (torfowe) oraz ziemne, leczenie kamieniami i kryształami oraz metalami (Prthiwibheszadźja), preparatami mineralnymi i ziołowymi w postaci stałej muszą zostać opanowane. Lecznicze działanie ogólne Anupanam (Nośników Leków) jak miód (Madhu), Mleko (tylko prosto od krowy), Ghii (masło klarowane), woda (Apa) oraz cukier trzcinowy (brązowy). Gandhabheszadźja (Aromaterapia) z pomocą zapachów leczniczych kadzideł oraz olejków aromatycznych i pachnących ziół to następna dziedzina podstawowej wiedzy i praktyki Duchowego Uzdrowiciela ajurwedyjskiego na pierwszym roku studiów. Pawanmuktasana - ćwiczenia leczniczej i korekcyjnej ajurwedyjskiej gimnastyki (nie mylić z Hathajogą) opartej o naciągania i przeciągania (streching) także są wymagane. Podstawy wiedzy diagnostycznej w oparciu o rozpoznawanie pięciu zapachów oraz zarys Tridośaaja (Kapha, Pitta i Wata).
2° BHAIABHJASA (Usilna Praktyka Uzdrawiania) - obejmuje ćwiczenia Duchowego Uzdrowiciela jak głębsze wprowadzenie w praktykę Dharani, która jest wielkim ślubowaniem do pracy w charakterze Uzdrowiciela wszystkich czujących istot planety ziemi, praktykę medytacji z kulą światła w ośrodku Siedziby Jaźni, praktyki z energią żywiołu wody (rozwijającą uzdrowicieli), oddychanie równoważące Pitta oraz Bhaimudram czyli rytuał przesyłania uzdrawiającej mocy wszystkim potrzebującym i regularną praktykę (szczególnie grupową) w intencji wszystkich potrzebujących uleczenia. Duchowa praktyka Bhaiszadźjaguru Jogi z Aniołem Uzdrowienia dostępna jest za osobą, dodatkową inicjacją. Magnetyzowanie wody leczniczej przy pomocy Dharani jest niezbędną tradycyjną umiejętnością adepta tego poziomu. Waribheszadźja czyli użytkowanie wody (wari, apa) w uzdrawianiu poprzez kąpiele, obmywania i okłady, lewatywy, płukania nosa i gardła oraz regularne picie mineralnych wód leczniczych, a także wody różanej, miodowej, wody z lodu czy wody sandałowej wskazuje podstawowy ogólny kierunek studiów drugiego poziomu. Terapia gorącą wodą (wodą długo gotowaną), leczenie wodą magnetyzowaną z pomocą Dharani, a także Kwathas czyli wodne napary i odwary ziołowe oraz Sitakasaaja czyli maceraty ziołowe przyrządzane na zimno to także część nauki opartej o wodolecznictwo. Lewatywy i inne kuracje przeczyszczające przewód pokarmowy czyli Pajubheszadźję także jest dobrze opanować. Rasabheszadźja czyli terapia sześcioma smakami: słodkim, kwaśnym, słonym, ostrym, gorzkim i cierpkim (ściągającym) włącznie z leczniczym działaniem rozlicznych roślin przyprawowych powinna zostać opanowana. Kaamabheszadźja czyli praca psychologiczna nad przekształcaniem emocjonalnych negatywności także jest w wodnym duchu drugiego poziomu studiów.
3° BHAIPRADZŃA (Uzdrawiająca Mądrość, Lecząca Wiedza) - obejmuje intensywną praktykę Samudgatamantra wraz z dynamiczną Mudrą będącą serią głębokich pokłonów oraz wizualizację postaci Doskonałego Uzdrowiciela, Bhaiszadźjaguru, a także pełniejszą i pogłębioną wersję oddechu wazowego z Lazurytowym Promieniem Uzdrawiania i praktyki uzdrowicielskich Iśtamantramów. Podstawą praktyki duchowej Uzdrowiciela są teraz Pokłony z Mantrą 12 sylabową, którą stosuje się do intensywnego uzdrawiania potrzebujących. Dhaanwadhjaana polegająca na głębokiej medytacji z siedmiobarwnym znakiem tęczy i napełnianiu barwami tęczy siedmiu naczyń lotosowych (Ćakram) także jest charakterystyczną cechą trzeciej lekcji Ajurwedy. Konieczna jest także medytacja z kulą światła w ośrodku trzecim zwanym Ogrodem Klejnotów oraz Wielkie Ślubowanie Uzdrowiciela aby poświęcić się pracy duchowego leczenia i niesienia pomocy cierpiącym oraz umierającym. Praktykuje się także oddychanie równoważące Wata oraz medytacje z energią żywiołu ognia (Wahni), a także rozwija terapie ogniowe czyli Agnibheszadźję. Inicjacja kieruje do studiów nad uzdrawiającymi właściwościami barw (kolorów) i kształtów czyli ku poznaniu Ruupabheszadźji składającej się z Dhanwabheszadźji (leczenie 7 oraz 12 barwami tęczy) i Jantrabheszadźji zawierającej pełną wiedzę o ajurwedyjskich znakach i symbolach leczących oraz ich układach (Mandale). Szczególnie terapia przy pomocy kolorów jest bardzo istotna i oprócz ostatecznie 12 kolorów tęczowych zawiera 2 kolory niewidzialne (Rahu i Ketu) oraz 2 rodzaje bieli, księżycową i słoneczną. Nauka przesyłania leczących, barwnych promieni oraz znaków poprzez oczy jest szczególnie ważna, gdyż jest podstawą otwarcia kanału transmisji duchowej energii poprzez wzrok. Manabheszadźja czyli nauka stosowania leczniczej myśli, autosugestii i afirmacji jest także ważnym kierunkiem studiów. Hranibheszadźja czyli stosowanie właściwego leczniczego i równoważącego odżywiania zbożowo-warzywnego oraz specjalne lecznicze diety oraz posty i głodówki na wodzie (a także suche) to inna ważna część programu tego poziomu studiów ajurwedyjskich. W ramach Hraniterapii Uzdrowiciel winien zapoznać dokładnie lecznicze właściwości zbóż oraz jarzyn (warzyw), a także owoców! Surjahheszadźja - leczenie energią słońca, kąpielami i nagrzewaniami słonecznymi także należy do trzeciego poziomu studiów związanych z rozwijaniem energii ogniowych. Podstawy sztuki egzorcyzmowania, wypędzania złych duchów (asurów, rakszasów i piśaćów), uwalniania od klątw i uroków czarnomagicznych także winny zostać opanowane, włącznie ze znajomością kolorów przyciągających demony i negatywności jak szarości, brunatności (burebrązy) i czernie. Terapia klejnotami, kamieniami szlachetnymi (Prthiwibheszadźja) powinna zostać opanowana do perfekcji, a także ogniowe i wodne sposoby oczyszczania aury z negatywnych energii. Wiedza pierwszych trzech poziomów obejmuje umiejętności podstawowe Uzdrowiciela Ajurwedy i osoba, która je opanuje może się ubiegać o stosowny Certyfikat terapeuty potwierdzający Podstawowe Umiejętności Uzdrowiciela (Bhaiszadźja Snataka). Starożytny Rytuał Uzdrawiania Rudrabheszadźja Krija może zostać przekazany za dodatkową inicjacją!
Istnieją jeszcze wyższe stopnie Mocy Duchowego Uzdrawiania zwane stopniami realizacyjnymi i związane bardziej z osiąganiem Duchowego Urzeczywistnienia i Oświecenia Duchowego Lekarza. Starożytna Ajurwedyjska Medycyna Naturalna nie zawiera w swoim programie środków leczniczych wytwarzających negatywne uboczne skutki duchowe, takich jak silne narkotyki (alkohol) czy terapii z użyciem ekstrementów (mocz, kał) za wyjątkiem używania alkoholu zewnętrznie dla celów dezynfekcyjnych. Pewnym wyjątkiem jest także mocz krowi, którego używanie czasem się dopuszcza, ale jedynie także dla zewnętrznych, dezynfekcyjnych celów w wypadku gdy nie dysponujemy innym lekiem. Narkotyki, alkohol, ekstrementy używane są jako środki (leki) doustne w terapiach pochodzących z czarnej magii i służą także jako rodzaj komunii z siłami demonicznymi stąd nie są polecane jako leki wewnętrznie stosowane w terapiach duchowych! Zażywanie alkoholu czy innych narkotyków, także ekstrementów zatruwa wątrobę, mózg i świadomość (Ćittam) i wymaga intensywnej kuracji odtruwającej oraz neutralizującej niekorzystne uboczne efekty duchowe!
Kawiraadźa Himalaya Master